“ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔ အ႐ူးတိုက္” လန္ေထာင္စပ္စုေလး

 “ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔ အ႐ူးတိုက္”

ေရးသားသူ ◄ လန္ေထာင္စပ္စုေလး ►

စပ္စု ၈၉-စက္တင္ဘာမွာ ပုဒ္မ-၅ညနဲ႔ ၅-ေဆာင္၊ ၂-ခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ တေထာၾကီးရွိေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ၈၈-ေနာက္ပိုင္း ပထမဦးဆံုး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေပါ့။ လူတန္းစားေပါင္းစံု၊ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံု၊ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ အစံုပါဘဲ။ အသက္ ၁၆ႏွစ္ ကေန ၂၅ႏွစ္ၾကား ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကေတာ့ အမ်ားဆံုးဘဲေပါ့။ ေထာင္က်ေနၾကတာကို အသာထားျပီး အားလံုးလိုလို စားေသာက္ ေနာက္ေျပာင္ေဆာ့ကစားလို႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္နဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္လာၾကသလိုပါဘဲ။ ေယာက္်ားေတြခ်ည္းဘဲ ရွိတဲ့ေနရာဆိုေတာ့ ဖံုးဖံုးလႊမ္းလႊမ္း အျမဲမေန၊ အရွက္အေၾကာက္နည္းသူေတြလဲ အနည္းအက်ဥ္းပါတာေပါ့။

၈၉-ေအာက္တိုဘာမွာ အန္ကယ္ဦး၀င္းတင္ ( NLD ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္) ၅ေဆာင္ ၂ခန္းကိုေရာက္လာပါတယ္။ အေဆာင္တြင္း စိုက္ခင္းတေနရာမွာ အန္ကယ္နဲ႔ စကားေျပာခြင့္ရေတာ့ စပ္စုအေဖ လန္ေထာင္ဦးစပ္စု ကိုသိေၾကာင္း၊ ဦးစပ္စုေရးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြ ဖတ္ဘူးေၾကာင္း အန္ကယ္က ေျပာျပပါတယ္။ ျပီးေတာ့ “ မင္းတို႔ေက်ာင္းဆရာေတြ အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေစါင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္းဘို႔လိုတယ္ ” လို႕ အန္ကယ္ဦး၀င္းတင္က အေဆာင္တြင္း လူငယ္ေတြကို

စိတ္မခ်လို႔ ၾသ၀ါဒေပးပါတယ္။ ေနာက္မၾကာခင္ အန္ကယ္ သီးသန္႔ဖက္ ေျပာင္းသြားရပါတယ္။



အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလူငယ္ေတြ စည္းကမ္းေလ်ာ့ရဲ လာတယ္။ သူ႔အုပ္စုကိုယ့္အုပ္စုနဲ႔ အုပ္စုလဲဖြဲ႔လာၾကတယ္။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း စည္းကမ္းထိန္းဘို႔ အခန္းလူၾကီးခန္႔ထားေရးမွာေတာင္ သေဘာထားကြဲၾကတယ္။ ေထာင္မွဴးေတြကလဲ တင္းရေကာင္းႏိုးႏိုး ေလ်ာ့ရေကာင္းႏိုးႏိုး ေ၀ခြဲမရ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ထူးထူးဟန္နဲ႔ ေထာင္မွဴးစိုးဦး ျပႆနာတက္ေတာ့တာဘဲ။

ေထာင္ထဲမွာ““ ဂၽြတ္ ”” ေပါက္တာ မဆန္းပါဘူး။ ကပၸါယ္အိတ္မွာ ေပါက္တဲ့ ယားနာတမ်ိဳးပါ။ ေပါက္လိုက္ ကိုယ္ကျပန္ခြါလိုက္၊ ခြါလိုက္ ျပန္ေပါက္လိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေပ်ာက္တဲ့ ယားနာတမ်ိဳးပါ။ တေန႔ ေရခ်ိဳးခ်ေနတံုး ထူးထူးဟန္ က အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဟျပီး ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဂၽြတ္ခြါေနပါတယ္။ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာက ေထာင္မွဴးစိုးဦး ထိုင္ေနပါတယ္။ မၾကာပါဘူး သူ႔ကိုလွန္ျပတယ္ဆိုျပီး ထူးထူးဟန္ကို ေထာင္မွဴးစိုးဦးက ေခၚျပီး ပါး႐ိုက္လိုက္ပါတယ္။ ထူးထူးဟန္ကလည္း ခ်က္ခ်ဥ္း အခန္းထဲျပန္၀င္ျပီး သူ႕ကို ေထာင္မွဴး က ပါး႐ိုက္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူ႕အဖြဲ႕၀င္ေတြကို ျပန္လာေျပာပါတယ္။ တခန္းလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ေျပာတာမို႔ မေက်နပ္တဲ့ လူငယ္ေတြ ေအာ္ဟစ္စု႐ံုးျပီး အခန္းအေပါက္၀ကို စုျပံဳထြက္လာၾကတယ္။ ေထာင္မွဴးကို ႐ိုက္မယ္ ပုတ္မယ္ ဆံုးမမယ္ ေပါ့။


ဒါကိုေတြ႔လိုက္ၾကတဲ့ စပ္စုတို႔လူၾကီးေတြ ၃-၄ ေယာက္လဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဘဲ အခန္းအေပါက္၀ ကို ေျပးျပီး အျပင္ကေန အထဲကလူငယ္ေတြမထြက္ႏိုင္ေအာင္ စုျပံဳပိတ္ထားလိုက္ၾကတယ္။ ေဒါသေရွ႕ထားမလုပ္ဘို႔၊ ေျပေျပလည္လည္ ေျဖရွင္းၾကဘို႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို ၀ိုင္းေတာင္းပန္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ မရဘူး။ ဒါနဲ႕စပ္စု၊ အနီးမွာရွိတဲ့ အျမင့္တခုေပၚတက္ျပီး ေက်ာင္းဆရာေလသံ ေက်ာင္းဆရာဟန္နဲ႕ “ မင္းတို႔ရဲ႕ေဒါသနဲ႔
ငါတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီကို ဖ်က္ဆီး မလို႔လား” ဆိုျပီး မာန္ပါပါ ေျပာလိုက္မိတယ္။ စပ္စု စကားၾကားေတာ့ မိဘဆရာ အုပ္ထိန္းမႈေအာက္က ကင္းကြာတာ မၾကာေသးလို႔လား၊ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္လားမသိ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၃ပံု ၂ပံုေလာက္ရွဲ သြားတယ္။ ကိုယ္ေနရာကိုယ္ ျပန္လွည့္သြားၾကတယ္။ အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာ ေထာင္မွဴးနဲ႔ သြားေတြ႔ၾကေတာ့တယ္။

ေထာင္မွဴးကို ကာကြယ္မဲ့ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႕ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြက တဖက္၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြက တဖက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ေတြ႕ၾကမလို႕ သီသီကေလးလြတ္သြားတာေပါ့။ အန္ကယ္ဦး၀င္းတင္ရဲ႕ ““ မင္းတို႔ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ေထာင္ထဲမွာလဲ မင္းတို႔ ေက်ာင္းဆရာေတြဘဲ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို ေစါင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းရမဲ့တာ၀န္ မင္းတို႔မွာ အျမဲအျပည့္ရွိတယ္”” လို႔ အဓိပ္ၸါယ္ရတဲ့ အေျမာ္အျမင္ၾကီးလွတဲ့ ၾသ၀ါဒက အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္လိုက္တာပါဘဲ။ စပ္စုေထာင္ေတြထဲမွာေနခဲ့ရတဲ့ ၃-ႏွစ္နီးပါးလံုး အန္ကယ္ရဲ႕ ဒီၾသ၀ါဒကိုအျမဲခံယူခဲ့ျပီး “ ေထာင္ထဲမွာ အမ်ားကို ေစါင့္ေရွာက္ျခင္းဟာ မိမိကိုယ္ကို၊ မိမိအသက္ကို ေစါင့္ေရွာက္ျခင္းဘဲ ”လို႕မွတ္သားလိုက္နာခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ မၾကာပါဘူး အင္းစိန္ေထာင္က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္သူအမ်ားစု၊ နံမည္ၾကီး သာယာ၀တီေထာင္ကို ေျပာင္းၾကရတယ္။ သာယာ၀တီေထာင္ရဲ႕ ရာသီဥတု၊ အစားအေသာက္၊ က်န္းမာေရး ေစါင့္ေရွာက္မႈ ညံ့ဖ်င္းဆိုး၀ါးမႈေတြကို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အလူးအလဲ ခံခဲ့ၾကရတယ္။ ကိုဇာနည္ ေခၚ ေမာင္ေမာင္ညြန္႔ ရဲ႕ ယေန႔(၂၀၀၆) အထိခံစားေနရတဲ့ ေအာက္ပိုင္းခ်ိျပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဒဏ္ဟာ သာယာ၀တီေထာင္မွာ စတင္ အေျခဆိုးခဲ့တာပါ။ NLD လူငယ္ ေမာင္ေမာင္ေအး (တင္းပုတ္) ၊ NLD လူငယ္ ကိုသန္း၀င္း တို႔ ၂-ေယာက္ သာယာ၀တီေထာင္ေရာက္ျပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ၀မ္းပ်က္၀မ္းေလ်ာေရာဂါနဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးလွဴခဲ့ရပါတယ္။ စပ္စု အမည္မမွတ္မိေတာ့တဲ့ တျခားေသဆံုးသူေတြလဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔နံမည္ရ တာ၀န္ခံ အယ္ဒီတာတဦးျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုေသာင္းဦး(ကိုဦးေဆြ) လဲ သာယာ၀တီေထာင္ထဲေရာက္မွ သူ႕ရဲ႕တကိုယ္လံုးျဖစ္လာရတဲ့ ယားနာေရာဂါကို မိန္းေဂ်းေရွ႕ ေနပူထဲ ပက္လက္လွန္ ဆႏၵျပလိုက္မွ ကုသခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔က်န္းမာေရး မေကာင္းၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အမွည့္ေခၽြဘို႔ (Labour) ခ် အလုပ္လုပ္ရမယ္ဆိုျပီးျဖစ္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၀၀-နီးပါးက အလုပ္မလုပ္ေရး (Labour Strike) ၊ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ (Hunger Strike) လုပ္ဘို႔စီစဥ္ၾကပါတယ္။ စပ္စုက ဒါဟာ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ တိုး၀င္တာဘဲလို႔ေျပာေပမဲ့ အမ်ားစုကလက္မခံၾကပါဘူး။ “ဆရာကေတာ့ အစာငတ္မခံႏိုင္ဘူး၊ ဥပုသ္ေတာ့ ေစါင့္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္မလြတ္မခ်င္း၊ အန္တီစုနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မလြတ္မခ်င္း ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေစါင့္ ၁၀-ပါးသီလနဲ႔ ေနမယ္” လို႔ေျပာေတာ့ လူငယ္အမ်ားစု ေက်နပ္လက္ခံ သြားၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သာယာ၀တီေထာင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အလုပ္မလုပ္ေရး (Labour Strike) နဲ႔ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ (Hunger Strike) တိုက္ပြဲၾကီးေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက အလုပ္မလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြ ဆႏ္ၵျပမေနနဲ႕ အေဆာင္တေဆာင္ထဲမွာ သပ္သပ္ထားေပးမယ္။ ထြက္ခဲ့ၾကဆိုလို႕ (Strike) သမားေတြ ယံုၾကည္ျပီးထြက္သြားမိၾကတယ္။ မၾကာပါဘူး ၀က္ဘုတ္ေတြဖက္က အေဆာင္ေတြနား မေရာက္ခင္မွာဘဲ လက္မရြံ႕ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြရဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ၀ိုင္း၀န္း႐ိုက္ႏွက္ျခင္းကို မ႐ႈမလွ အလစ္ခံလိုက္ၾကရတယ္။ ျပီးေတာ့တိုက္ခန္းေတြထဲ တိုက္ပိတ္ခံလိုက္ၾကရတယ္။
စပ္စုတို႔လူၾကီးပိုင္းေတြဆီလဲ လာျပီး ရာဘာဖိုင္ဘာတုတ္ေတြ တ၀င့္၀င့္နဲ႔ ႏွစ္ရစ္သံုးရစ္ ၀န္ထမ္းၾကီးေတြက “ထြက္ေလကြာ၊ မင္းတို႔လူၾကီးေတြ ေက်ာင္းဆရာေတြ သတ္ၱိမရွိဘူးလား” ဆိုျပီး ျခိမ္းေျခာက္စိမ္ေခၚလာပါတယ္။ စပ္စုစိတ္ထဲမွာေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္ ေထာင္ပိုင္ၾကီးက “မင္းတို႔သာယာ၀တီမွာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ဇိမ္နဲ႔ေနရမွာပါ”ဆိုတဲ့စကားကို ျပန္ၾကားေယာင္ျပီး “ငါတို႔ကို ပံုစံသြင္းေနပါေပါ့လား” ဆိုတဲ့သတိနဲ႔ “ေအးေဆးပါဗ်ာ၊ အခ်ိန္တန္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔လဲ ထြက္မွာပါ” လို႔ စိမ္ေခၚမႈကို အခ်ိန္ေရႊ႕လက္ခံလိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေထာင္သက္ေလးရလာေတာ့ အလုပ္မရွိ၊ ေျပာစရာစကားေတြကုန္၊ စာမဖတ္၊ စာမေရးရ၊ ယားနာေတြေပါက္၊ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့နဲ႕ ေနရ ထိုင္ရ တရားမွတ္ တရားထိုင္ရတာ မရွင္းမသန္႔ျဖစ္လာတယ္။ ေထာင္သက္ၾကာလာရင္ျဖစ္တတ္ၾကတဲ့ အခ်င္းခ်င္းရန္လိုမႈေတြလဲ ျဖစ္လာတယ္။ အဲ့ဒီတံုးက ကိုယ္ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ေနမွန္းမသိခဲ့ဘူး။ သူတပါးအေပၚ မယံုသကၤာစိတ္ေတြ၊ ကိုယ့္ကို မလိမ့္တပတ္ လိမ္ညာအျမတ္ထုတ္သြားမွာ စိုးရိမ္တဲ့စိတ္ေတြ၊ တကိုယ္ေတာ္စြန္႔စားခ်င္စိတ္ေတြလဲ ေပၚလာတယ္။

ကိုယ့္ေနရာမွာ ပက္လက္လွန္အိပ္ေနရင္း အေဆာင္အမိုးေပၚက မီးေခ်ာင္းကို တခုခုနဲ႔ေပါက္ျပီးခြဲခ်င္စိတ္ ေပၚလာတာနဲ႔ ပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ ေဘးကတေယာက္ကို “ မီးေခ်ာင္းကိုေပါက္ခြဲ လိုက္ခ်င္တယ္” လို႔ေျပာလိုက္မိတယ္။ဒါကို ပတ္၀န္းခ်င္ကၾကားသြားျပီး အခန္းလူၾကီးျဖစ္တဲ့ NLD လူငယ္ပန္းသီး (ကိုစိုးျမတ္ဦး) ကိုသြားေျပာၾကတယ္။

ပန္းသီးက “ကိုျဖဴ၀င္း ေအးေဆးပါဗ်ာ” လို႔ေျပာယံုရွိေသး ၀န္ထမ္းတေယာက္သိသြားျပီး၊ တဆင့္တဆင့္နဲ႔ ေထာင္မွဴးက ေထာင္ေဆး႐ံုပို႔မယ္စီစဥ္ပါေရာ။ စပ္စုစိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္ေဆး႐ံုမွာ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ ေခ်ာင္မဲ့အျပင္ အေတာင့္တဆံုးျဖစ္တဲ့“ဖတ္စရာအခုခုေတာ့ ရမွာဘဲ” လို႔ ၾကိတ္ျပီးသေဘာေခြ႔ေနမိတယ္။ RIT မွာ ၁၉၇၀-၇၇ အတူတက္ခဲ့ၾကဘူးတဲ့ ကိုခင္စိုး (ဂြတၱလစ္ျမိဳ႕နယ္ NLD) ကို “ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ထြက္ေလကြာဆိုလို႔ ထြက္ျပီ၊ တိုက္ပြဲစျပီ ထင္တယ္”လို႔ေျပာေတာ့ ကိုခင္စိုးက သူလဲလိုက္မယ္ ေျပာပါတယ္။ အေဆာင္မွာ ထိန္းမဲ့လူၾကီးလိုတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တေယာက္ထဲျဖစ္ပါတယ္ ေျပာမွ သူက်န္ခဲ့ပါတယ္။

လက္ေတြ႔မွာေတာ့ စပ္စုကို ေထာင္ေဆး႐ံုေပၚကိုေခၚမသြားဘဲ၊ သာယာ၀တီေထာင္ ေထာင္ဗူး၀ရဲ႕ လက္၀ဲဖက္ အစြန္ဆံုး ေထာင္ေဆး႐ံုနဲ႔ ကိုက္ ၁၀၀-ေလာက္အကြာ၊ ေထာင္က်ေနၾကတဲ့ လက္ပါးေခၚ (Leprocy) ကု႒ႏူနာ ေရာဂါသည္မ်ားနဲ႔ စိတၱဇေရာဂါသည္ အ႐ူးမ်ား ထားရာ “ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔ အ႐ူးတိုက္” ကိုဘဲ စပ္စုေရာက္ရေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ အဆင္သင့္ေစါင့္ေနတဲ့ သံေျခခ်ဥ္းနဲ႔ ေဒါက္ခတ္တာကို “တရား႐ႈမွတ္ရ အဆင္ေျပပါေစသား” လို႔ စိတ္ထဲက ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းယံုကလြဲျပီး  ဟန္ေဆာင္အျပံဳးနဲ႔ဘဲ ခံယူလိုက္ရပါတယ္။ သာယာ၀တီေထာင္ကေတာ့ ငါ့ကိုပညာျပေတာ့မယ္ လို႔ စိတ္ထဲမွာသိေနရင္း၊ တိုက္ခန္းထဲ၀င္ျပီးတာနဲ႔ “ဒီတိုက္ေတြကေတာ့ ဘယ္သူမွ အေကာင္းျပန္မထြက္တဲ့ တိုက္ေတြဘဲ” လို႔ ေထာင္၀န္ထမ္းက ေျပာေျပာဆိုဆို ဂ်ိန္းကနဲ တိုက္တံခါးပိတ္သံၾကားလိုက္ရပါတယ္။

သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ဟာ ၈ေပ x ၁၀ေပ တိုက္ခန္း ၁၀-ခန္းပါတဲ့တိုက္ေဟာင္းၾကီးပါ။ အခန္းထဲမွာ အိပ္ဖို႔ ၀ါးကပ္တခ်ပ္နဲ႔ အေပါ့အေလးစြန္႔ဘို႔ အဖံုးမပါ ဂန္ဖလားတလံုး၊ ပိတ္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းထဲက လွမ္းခပ္လို႔ရယံု တေနရာမွာ ေသာက္ေရအိုးတလံုး၊ ဒါဘဲေပးထားပါတယ္။ ေစါင္ျခင္ေထာင္ မေပးပါဘူး။ ေထာင္ပံုစံ ပုဆိုးတထည္ကို မ်ားျပားလွတဲ့ ၾကမ္းပိုးေတြ မကိုက္ေအာင္ခင္း၊ ၀တ္ထားတဲ့ က်န္တထည္က ျခင္မကိုက္ေအာင္၊ ဆိုး၀ါးလွတဲ့အေအးဒဏ္ကိုခံႏိုင္ေအာင္ ပုဆိုးကို ေစါင္ ျခင္ေထာင္ အျဖစ္နဲ႔ပါျခံဳ (၁ In ၃ ) သံုးျပီး ပုဇြန္တုပ္ေကြး ေကြးအိပ္ရပါတယ္။

စပ္စုကိုလာမိတ္ဖြဲ႕ၾကတဲ့ တတိုက္ထဲမွာ တေယာက္ တခန္းဆီ ေန ေနၾကတဲ့ သူေတြကေတာ့ တက္ပု၊ ငတက္ျပားနဲ႔ ဘုရားခိုးတို႔က အႏူေရာဂါသည္ေတြ။ တက္ပုက ႏူလို႔ခိုး ခိုးလို႕ႏူတဲ့ အႏူ။ ငတက္ျပားက မခိုးရ မေနႏိုင္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔ ေျခဆန္လက္ဆန္ေတြ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ေရာဂါဆန္းတမ်ိဳးရွိတဲ့ သူခိုးအႏူ။ ဘုရားခိုးက “တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရား ေပးသမွ် အျပစ္ကို ခံပါ့မယ္ ”ဆိုျပီး ေရွ႕ေဟာင္းဘုရားေတြ ထီးေတာ္ေတြ ခိုးရာက ေထာင္က်၊ စပ္စု ေရာက္ေနတံုးမွာဘဲ တေျဖးေျဖး မ်က္လံုးေတြက ဖုေတြထြက္၊ တကိုယ္လံုး အဖုအပိမ့္ေတြထြက္ျပီး ႏူသြားတဲ့သူ။ ဦးေဆးေျခာက္ၾကီး၊ မိုးေပၚပစ္၊ ဒို႔အေရးစိုးျမင့္၊ ေထာင္ေျပး နဲ႔ မုဒိန္း တို႔က စိတ္ေရာဂါသည္ အ႐ူးေတြ။ စိုးျမင့္က ဒို႔အေရး ဒို႔အေရးနဲ႔ အျမဲေအာ္ေနတဲ့ ၈၈အေရးအခင္းမွာစ႐ူးသြားရရွာတဲ့ တကယ့္အ႐ူး၊ ဦးေဆးေျခာက္ၾကီးနဲ႔မိုးေပၚပစ္ ကေၾကာင္ယံုသက္သက္၊ ဦးေဆးေျခာက္ၾကီးက သူ႔ကိုယ္သူ ဗကပ လက္ေဟာင္းၾကီးတဲ့။ မိုးေပၚပစ္ကေတာ့ တပ္ေျပး၊ သူ႔တပ္ကအရာရွိေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႔ရဲေဖၚေတြကို သေဘာမေတြ႔ျဖစ္ျပီး၊ ဂ်ီးသရီး က်ည္တကပ္လံုးကုန္ေအာင္ မိုးေပၚေထာင္ပစ္ခဲ့လို႔ ေထာင္က်လာတာ၊ သူဆိုေလ့ရွိတဲ့ သီခ်င္းက ခိုင္ထူးရဲ႔ “အားလံုးကိုေက်ာ္ျဖတ္ရမယ္” အလိုက္ “မိုးေပၚကိုေထာင္ပစ္ရမယ္”တဲ့။ “ေအာ္--အခုေတာ့ -မိုးေပၚကိုေထာင္ပစ္ရမယ္”လို႔ေဆြးေဆြးေျမ႔ေျမ႔ ဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ အျမဲတမ္းလဲ မႈိင္ေတြ ေငးေမာ ေနေလ့ရွိပါတယ္။ ေထာင္ေျပးနဲ႔ မုဒိန္း ကေတာ့ မႏူမ႐ူးဘဲ ပံုစံအေပးခံထားရတာပါ။

ေဟာ-ညဖက္ေရာက္လာပါျပီ။ အေမွာင္တိုက္မဟုတ္ေပမဲ့ ေန႔ဖက္မွာ အလင္းေရာင္ မလံုေလာက္တဲ့အခန္းဟာ ညဖက္မွာလည္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးမီးလံုးက လင္းတယ္ဆိုယံုေလးပါ။ အဲ့ဒီမီးလံုးမွိန္မွိန္နဲ႔တိုက္ခန္းအေနအထားကိုက ေျခာက္ျခားစရာပါ။ အိပ္ခါနီး ေျခခ်ဥ္းနဲ႔ ေဒါက္ကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ ၀ိရိယစိုက္ရင္ ျဖဳတ္ရလြယ္မဲ့ အေနအထားကိုေတြ႔ရပါတယ္။

အိပ္ခ်ိန္သံေခ်ာင္းေခါက္ေတာ့ အေဆာင္မွာ မနက္ကထဲက ဘုရားရွိခိုး တရားထိုင္ လုပ္ခဲ့ျပီးလို႔ ဘုရားထပ္မရွိခိုးေတာ့ဘဲ ဖ်ာေပၚ ပက္လက္အေနအထား လွဲေနမိပါတယ္။ ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးေနရင္းက ႐ုတ္တရက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ “ဂၽြမ္း” ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ စပ္စု ႐ုတ္တရက္လန္႔ႏိုးသြားပါတယ္။ အလွည့္အေျပာင္းလုပ္လိုက္ရင္း သံေျခက်ဥ္းသံေၾကာင့္ လန္႔ႏိုးသြားပါလားလို႔ စပ္စုစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တခါထပ္အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီး “ဂၽြမ္း” ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ လန္႔ႏိုးျပန္ေရာ။ ဒီတခါေတာ့ တေယာက္ေယာက္က သံေျခခ်ဥ္းကို လက္ကိုင္ကြင္းက မ,ျပီးျပန္ပစ္ခ်လိုက္တာပါလားလို႔ စိတ္ကျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တေယာက္ထဲ ကိုယ္ကလြဲျပီး ဘယ္သူမွမရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ၊ အျပင္ကေနလွမ္းဆြဲလို႔ လက္လွမ္းမမွီတဲ့ေနရာမွာ အိပ္ေနတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ “စိတ္ထင္လို႔ပါ ဟိုလွည့္ဒီေျပာင္းနဲ႔ အသံထြက္သြားတာပါ” လို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေျဖသိမ့္ျပီး ထပ္အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္ေရာ။ ဒါေပမဲ့ မသိစိတ္တ၀က္ သိစိတ္တ၀က္နဲ႔ဘဲ သတိထားအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ထင္ပါတယ္။ တတိယအၾကိမ္ “ဂၽြမ္း” ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူမွာေတာ့ စပ္စုတေယာက္ ေခါင္းနပမ္းၾကီးစြာ၊ တကိုယ္လံုးၾကက္သီးေမႊးညႇင္းထစြာနဲ႔ ထထိုင္မိပါတယ္။ မျမင္ရတဲ့ တစံုတေယာက္က သံေျခခ်ဥ္းကို မ,ျပီး တမင္ပစ္ခ်လိုက္ပါလားလို႔လဲ ခံစားသိရွိလိုက္ပါတယ္။

ဒီတခါလဲ “ စိတ္ထင္တာပါ၊ တကယ္သရဲဆိုလဲ ေလ့လာရတာေပါ့” လို႔ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ရ သိပၸံတြဲေက်ာင္းဆရာ စပ္စု၊ စိတ္ထဲက ျဖစ္လိုက္ေသးေပမဲ့ ဖ်ာေပၚမွာ ေစါင့္ေၾကာင့္ထိုင္ လက္အုပ္ခ်ီ အေနအထားျဖစ္ေနပါျပီ။ မၾကာခင္ဘဲ ဘုရားရွိခိုး ဂုဏ္ေတာ္ေတြပြား ေမတၱာပို႔ျပီး အမွ်အတန္းေ၀ဘို႔ ဦးသံုးၾကိမ္ခ်မိပါတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ႏႈတ္က အသံထြက္ဆိုေနေပမဲ့ စိတ္ကေတာ့ စပ္စုအေဖဆံုးတဲ့ေန႔က ေျခမကို ကိုင္ျပီးလႈပ္ႏႈိးတာ ခံခဲ့ရဘူးတာ၊ မင္းကြန္းေတာရမွာျမင္ခဲ့ရဘူးတဲ့ ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚမွာ အမ်ားၾကီးစုျပံဳ ေနေနၾကတဲ့ ဖါးတပိုင္းငါးတပိုင္းလိုလို ေျခာက္လက္မ ေလာက္ရွည္တဲ့ မွင္စာေတြ၊ သာယာ၀တီေထာင္ စေရာက္တဲ့ညက အိပ္မက္လိုလို ေတြ႔ခဲ့ရဘူးတဲ့ သံုးထပ္တိုက္ေလာက္အရပ္ျမင့္တဲ့ အသားမည္းမည္း အေကာင္ၾကီး ၂ေကာင္၊ စတာေတြဆီလဲ ေရာက္ေနမိပါတယ္။

တနာရီေက်ာ္ၾကာ ဂုဏ္ေတာ္ပြား၊ ေမတၱာပို႔၊ အမွ်အတန္းေ၀ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ စပ္စု တေယာက္ျပန္အိပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး၊ မ်က္လံုးက်ယ္ျပီး သံေျခက်ဥ္းကို ကိုင္မ,ျပီး ျပန္ခ်ၾကည့္နဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေလ့လာေနမိပါတယ္။ ေနာက္သံေျခက်ဥ္း ရက္ဘစ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ တဖက္က အထုလြန္လို႔ လိမ္ဖယ္၀င္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကုတ္ သေဘာတရားကို တြဲထားတဲ့ ေဒါက္နဲ႔ တြဲဖက္ အသံုးခ်လိုက္ေတာ့ ရက္ဘစ္တဖက္ျပဳတ္သြားပါတယ္။ သရဲေလ့လာခ်င္စိတ္နဲ႔ သံေျခက်ဥ္းရက္ဘစ္ျဖဳတ္တဲ့စိတ္ ေရာသြားလို႔ထင္ပါတယ္ ရက္ဘစ္ျပဳတ္ျပီး မၾကာခင္ စပ္စု အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္ေရာ။ အိပ္မက္ထဲမွာ သူ႔ကို လည္ပင္းညႇစ္ျပီးနံရံနဲ႔ေခါင္းနဲ႔ ေဆာင့္သတ္တယ္လို႔ တစံုတေယာက္က စပ္စုကို လာေျပာပါတယ္။ အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးေတာ့ မိုးလင္းလုပါျပီ။ ဒါကေတာ့ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ အခန္းနံပါတ္ (၄) ေရာက္စည ျဖစ္ရပ္မွန္သာျဖစ္ပါတယ္။ တေစၦသရဲနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စပ္စုရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို နည္းနည္းေလး ပိုတိုးေစခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္မွန္သာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္စံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္မက္ထဲက အတိုင္း အက်ဥ္းသားႏွစ္ဦး တဦးကိုတဦး အေသသတ္ၾကတဲ့အခန္း၊ ၾကမ္းတယ္၊ ဘုရားမ်ားမ်ားရွိခိုး လို႔အၾကံေပးၾကပါတယ္။ ေၾကာင္သြားႏိုင္တယ္လို႕လဲ ေျပာၾကပါတယ္။

ဒါနဲ႔ စပ္စုလဲ ေပါ့ဆလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး၊ စိတ္ကိုျငိမ္ေအာင္ထိန္းဘို႔လိုတယ္ဆိုျပီး စီမံခ်က္ခ်ရပါတယ္။ ေန႔စဥ္လုပ္ရမည့္ အလုပ္ ၁၈-မ်ိဳးပါ။ “ ႏိုးၾကားသတိ၊ ဘုရားရွိခိုး၊ ၀ိပႆနာ၊ ႐ႈမွတ္ကာလွ်င္၊ ေမတၱာပြားလ်က္၊ ဂုဏ္ေတာ္ဖက္၍၊ က်က္,အံ,ၾကံ,ၾကည့္၊ ေရး,ျဖန္ခ်ိကာ၊ ပါဠိ,ပုတီးစိပ္၊ နိဗၺာန္စိတ္ႏွင့္၊ သိပ္,လိပ္,တီထြင္၊ စီးပြားျမင္၊ ေန႔စဥ္လုပ္ရန္ တာ၀န္တည္း” လို႔ စာစီထားပါတယ္။ “က်က္,အံ,ၾကံ,ၾကည့္၊ ေရး,ျဖန္ခ်ိ” ဆိုတာ တရားစာ သို႔မဟုတ္ ရႏိုင္တဲ့စာ တေန႔တပုဒ္က်က္မယ္၊ ရ,ထားတာေတြ ျပန္အံဆိုၾကည့္မယ္၊ ၾကံဆစိစစ္မယ္၊ ရသမွ် စာကိုၾကည့္မယ္၊ ျပီးေတာ့စာေတြေရးမယ္။ စာေရးကိရိယာေတြ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပရင္ စိတ္နဲ႔ေရးမယ္။ ႏႈတ္နဲ႔ျဖန္႔မယ္။ “ သိပ္,လိပ္,တီထြင္ ” ဆိုတာ၊ သိပ္ က သိပၸံ၊ လိပ္က အဂၤလိပ္ စကားနဲ႔စာ၊ တီထြင္ က တီထြင္မႈ တခုခု၊ ဒါေတြလဲ ေန႔စဥ္လုပ္မယ္။ အနည္းဆံုးစိတ္နဲ႔လုပ္မယ္။ တိုးတက္ေအာင္ မေမ့ေအာင္လုပ္သြားမယ္။ အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္မယ္။ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ကစဥ့္ကလ်ား မျဖစ္ေအာင္ မေမ့ မေလ်ာ့
မေပါ့ မဆ = သတိ, ၀ိရိယ, သမာဓိ, ပညာ နဲ႔ ေနရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေသအခ်ာ အမွ်အတန္းေ၀ျခင္းနဲ႔ ကိုယ္က်ဴးလြန္ခဲ့တာေတြ ေတာင္းပန္၊ ကိုယ့္အေပၚ က်ဴးလြန္ၾကတာေတြ ခြင့္လႊတ္ စတဲ့ ပုညၾကိယာ သုစ႐ိုက္ တရားမ်ားလဲ ေန႔စဥ္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တိုက္ပိတ္ တလျပည့္ သြားေတာ့ ေျခက်ဥ္းနဲ႔ေဒါက္ ျဖဳတ္ေပးၾကပါတယ္။ စပ္စုကို အေဆာင္ကို ျပန္မပို႔ဘဲ လက္ပါးနဲ႔ အ႐ူးတိုက္မွာဘဲ ဆက္ထားပါတယ္။ ပိတ္ထားတဲ့ေထာင္၀င္စာလဲ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ သာယာ၀တီေထာင္ ေဆး႐ံု၀င္းၾကီးဟာ အက်ယ္ၾကီးပါ။ ေထာင္ေတြရဲ႔ထံုးစံအတိုင္း သစ္ပင္ၾကီးေတြ မရွိေပမဲ့ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ လုပ္အားနဲ႔ ပန္းမ်ိဳးစံု ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဖူးပြင့္ျပီး လွခ်င္တိုင္း လွေနပါတယ္။ စပ္စုတို႔ေနရတဲ့ ေရွ႕ဦးအဂၤလိပ္လက္ရာ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ ကလြဲလို႔ က်န္ေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္လက္ရာ အေဆာင္ေတြ အခန္းေတြဟာ ေက်ာက္ျပားအနီေတြနဲ႔ သပ္ရပ္ခန္႔ျငားလွပါတယ္။ လမ္းေတြကလည္း ညီညီညာညာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္မို႔ စပ္စု အတြက္ေတာ့ သမာဓိေကာင္းေကာင္းရေစတဲ့ စၾကႍလမ္းေတြပါဘဲ။

အေပၚအျဖဴ ေအာက္အျဖဴ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္ ေထာင္၀တ္စံုနဲ႔ စပ္စုအတြက္ကေတာ့ ေရာင္စံုပန္းမာန္ေတြၾကား မိုးျပာျပာၾကီးေအာက္မွာ တကိုယ္ေတာ္ ၁၀-ပါးသီလနဲ႔ ေနခြင့္ရတာဟာ ရိပ္သာတခုကိုေရာက္ရ သလိုပါဘဲ။ ဂုဏ္ေတာ္ေတြပြား၊ ေမတၱာေတြပို႔၊ က်က္ထားတာေတြ ျပန္ဆိုရင္း ပန္းမ်ိဳးစံုေတြ၊ လိပ္ျပာမ်ိဳးစံုေတြ ေလ့လာအနားယူခြင့္ရတာဟာလဲ၊ စပ္စုအတြက္ “မ၀တ” ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ “အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၃-ႏွစ္” ဟာ “ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၃-ႏွစ္” ျဖစ္ေနပါတယ္။

တခါတရံ တေန႔မွာ တနာရီ ႏွစ္နာရီေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ ေပးတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ၊ စပ္စုအတြက္ေတာ့ စပ္စပ္စုစု ေလ့ေလ့လာလာလုပ္ဘို႔ အခြင့္အေရးပါဘဲ။ သာယာ၀တီ ေထာင္တြင္းမွာရွိတဲ့ အေျခခံပညာအထက္တန္းေမးခြန္းေတြ ႐ိုက္ႏွိပ္တဲ့ ျခံ၀င္းၾကီးနားအထိ စပ္စု လွ်ိဳ႔၀ွက္ေလ့လာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဘူးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္က လက္ေရြးစင္ ဆရာေတြခ်ည္းဘဲ (ဆရာမေတြမပါ) ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာ (၁)ရက္ကေန၊ စာေမးပြဲေတြ ေျဖအျပီး ေနာက္ တရက္အထိ အဲ့ဒီျခံ၀င္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားပါတယ္။ ပံုႏွိပ္စက္ၾကီးေတြနဲ႔ ေမးခြန္းေတြ႐ိုက္ႏွိပ္ေစပါတယ္။

ဒီျခံ၀င္းၾကီးထဲမွာ ေဘာ္လီေဘာကြင္း၊ စားပြဲတင္တင္းနစ္ခံုေတြ၊ တီဗီေတြ၊ အိပ္ေဆာင္တိုက္ခန္းေတြ အျပင္ ထမင္းဟင္းအစားအစာ လွည္းႏွစ္စီး ေမးခြန္းေတြထည့္မေပးႏိုင္ေအာင္ အတြင္းနဲ႔အျပင္ အလဲအလွယ္လုပ္တဲ့ တံခါး ၄-ထပ္ရွိတဲ့ အခန္း၊ ေမးခြန္း႐ိုက္ပ်က္ေတြ အျပင္မေရာက္ေအာင္ မီး႐ႈိ႔တဲ့ မီး႐ႈိ႔စက္နဲ႔ ေခါင္းတိုင္ၾကီးေတြပါ၊ စံုစံုလင္လင္ ရွိပါတယ္။

မတ္လ စာေမးပြဲအနီးမွာ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြေတာင္ ၀င္ခြင့္မရွိတဲ့ အဲ့ဒီေမးခြန္းေတြ႐ိုက္တဲ့ဆီကို စစ္ေဆးေရးဆိုသူေတြ မၾကာခဏ ေရာက္ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ တ၀က္တပ်က္မီးေလာင္ထားတဲ့ ေမးခြန္းအပိုင္းအစေတြလဲ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းအပိုင္းအစေတြေပၚ မူတည္ျပီး ဘာေမးခြန္း ဘယ္ပုစၧာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ က်ဴရွင္ဆရာစပ္စု စံုေထာက္ေမာင္စံရွားလဲ လုပ္ေပးခဲ့ရဘူးပါတယ္။ သိရသေလာက္ေတာ့ ေမးခြန္း႐ိုက္ပ်က္ မီး႐ႈိ႔စက္ၾကီးက အင္မတန္ေကာင္းေပမဲ့ ဒီလိုဒီလို တပိုင္းတစ မီးေလာင္ေအာင္ မီး႐ႈိ႔ရတာေတာ့ အင္မတန္ ပညာသားပါတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ ေထာင္၀င္စာမွာ အလစ္သြင္းခြင့္ရခဲ့တဲ့ “ကေဒါင္းပံုပါတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါၾကီး” ကို တြဲလြဲ ခ်ိတ္ဆြဲျပီး စပ္စု ေ၀ေပးတဲ့မံု႔ေတြ စားၾကနဲ႔ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ သူတို႔ဆိုၾကတဲ့ ခ်ိဳျပံဳးရဲ႔ ေ၀းတေျမျခားသူ၊ မိုးေပၚကိုေထာင္ပစ္ရမယ္၊ တပ္မေတာ္အင္အားခ်ိမွ တိုင္းျပည္အင္အားခ်ိမည္ စတဲ့ သီခ်င္းေတြဟာလဲ ဥပုသ္သည္ စပ္စုအတြက္ေတာ့ သမာဓိပြားေၾကာင္းေတြထဲက စိတ္ကိုရႊင္ေစျခင္းပါဘဲ။ သီလ ညႇိဳးႏြမ္းေၾကာင္း လဲျဖစ္ပါတယ္။

ေ၀းတေျမျခားသူ သီခ်င္းကို သာယာသတီျမိဳ႕တြင္းနဲ႔ ဂဠဳန္ဆရာစံတို႔ရဲ႔ ဖါးေရႊေက်ာ္၊ ဂံုမင္းေျမာင္ စတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ရြာေတြက မၾကာခဏလႊင့္တာၾကားရေလ့ရွိသလို အ႐ူးေတြ အႏူေရာဂါသည္ေတြ ႏွာေခါင္းသံနဲ႔သီဆိုတဲ့ တပ္မေတာ္အင္အားခ်ိမွ တိုင္းျပည္အင္အားခ်ိမည္၊ ရွိ နဲ႔ ခ်ိ လြဲေနတဲ့ သီခ်င္းကိုလဲ ၾကားရေလ့ရွိပါတယ္။ ေနာင္ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ကို စပ္စုမေက်နပ္တာရွိရင္ အဲ့ဒီသီခ်င္းကို စာသားေျပာင္းျပီး

“တပ္မေတာ္ၾကီးကို အသစ္ဖြဲ႔ဘို႔ အျမန္ပင္လိုပါျပီ၊ တပ္လူ(ရဲေဘာ္) (တပ္ဗိုလ္) အေပါင္းေတြ အပါယ္ငရဲမလားဘို႔ ကယ္ဆြဲရေပမည္၊ ႐ိုး႐ိုးသားသား ျပည္ခ်စ္တဲ့စိတ္သည္၊ ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျပည္သူဖက္ရပ္တည္၊ ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျပည္ခ်စ္တဲ့စိတ္သည္၊ ႐ိုး႐ိုးသားသား ျပည္သူဖက္ရပ္တည္၊ တပ္မေတာ္--၊ တကယ္မြန္ျမတ္ရန္လိုအပ္ျပီ၊ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ တပ္မေတာ္အသစ္လိုျပီ၊ ေဟ့-တပ္မေတာ္ၾကီးကို အသစ္ဖြဲ႔ဘို႔ အျမန္ပင္လိုပါျပီ၊”

စသည္ျဖင့္ဆိုေလ့ရွိတာဟာ သာယာ၀တီေထာင္က လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးေတြရဲ႕ အဲ့ဒီ “တပ္မေတာ္အင္အားခ်ိ” ကေန စခဲ့တာပါဘဲ။

ဒီလိုနဲ႕ က်န္းမာ,၀ျဖိဳး သမာဓိေတြတိုးေနတဲ့ စပ္စုကို ကမၼ႒ာန္းအသစ္ေတြ ပြားမ်ားေစဘို႔ အေျခအေန တရပ္ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စပ္စုတို႔ အခန္းေတြကို ေသာက္စရာေရ လာမျဖည့္ တာပါဘဲ။ တခါ၊ ၂ခါ၊ ၃,၄ခါကေန အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေတာင္းဆိုျပီး အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ စပ္စုတို႔ စိတ္မရွည္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး၊။ အဲ့ဒီမွာ စပ္စုက ဦးေဆာင္ျပီး “ေရ- ေရေပးပါဗ်ိဳ႔” လို႔ ေအာ္ၾကပါတယ္။ စပ္စု ငယ္ငယ္က မိုင္ဒါကြင္းထဲမွာ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ခ်ီတက္ၾကမဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြ ေလ့က်င့္ၾကရာမွာ တပ္ၾကပ္ၾကီးရဲ႕ “ တပ္ေပါင္း-သတိ” ဆိုျပီး ၀မ္းေခါင္းသံၾကီးနဲ႔ တကြင္းလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ျပီး အမိန္႔ေပးတာကို သေဘာက်ေလ့က်င့္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အခုလဲ “ေရ- ေရေပးပါဗ်ိဳ႔” ဆိုတာကို အဲ့ဒီတပ္ၾကပ္ၾကီးအသံမ်ိဳးနဲ႕ စပ္စု ေအာ္လိုက္မိတယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီအခါက်မွ ေထာင္မွဴးနဲ႔ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြ ျပာျပာသလဲျဖစ္ျပီး စပ္စုတို႔ လက္ပါးနဲ႔ အ႐ူးတိုက္ကိုေရာက္လာၾကပါတယ္။ တိုတိုေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရး ၅-ည စပ္စုတေယာက္ထဲကိုဘဲ ေဒါက္ေျခခ်ဥ္းခတ္ တိုက္ပိတ္ ေထာင္၀င္စာ ၃-လ ျဖတ္အျပစ္ဒဏ္ပါဘဲ။ တခုပိုတာကေတာ့ “မိလႅာခ်ခြင့္မေပးနဲ႔” တဲ့။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို တခါတခါ “ငါ ပန္းျခံထဲေရာက္ေနတဲ့ မင္းသားေလးတပါး လိုပါလား” လို႔ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ဘူးတဲ့ စပ္စုတေယာက္ မၾကာခင္မွာဘဲ “ဘင္ဘုတ္ငရဲ” ေရာက္ရပါျပီ။ အသုဘကမၼ႒ာန္း ဟာ ၂-ရက္ ၃-ရက္အတြင္းမွာဘဲ ပီျပင္လာပါတယ္။ မိလႅာခ်ခြင့္မေပးလို႔ ကိုယ့္ဆီးနံ႔ မစင္နံ႔ေတြ နံလာပါတယ္။ ေန႔ေရာညပါဆိုေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲမွာ အဲ့ဒီအနံ႔ေတြစြဲေနပါတယ္။ ၄-ရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ ကိုယ့္မစင္ ကျဖစ္လာတဲ့ ေလာက္ေကာင္ျဖဴျဖဴေတြ လွန္းလွန္း လွန္းလွန္းနဲ႔ အခန္းထဲမွာ စေတြ႔ရပါျပီ။ ၄,၅-ေကာင္ကေန မ်ားမ်ားလာပါျပီ။ တရားထိုင္ေနတံုးမွာဆို မ်က္ႏွာေပၚအထိ တက္လာပါျပီ။ ပါးေပၚမွာ လွမ္းသြားေနတဲ့ ေလာက္ေကာင္ေတြရဲ႔ ေအးစက္စက္အထိအေတြ႔ကို ၃,၄မွတ္ မွတ္လိုက္ႏိုင္ေသးေပမဲ့ အဲ့ဒီ ေလာက္ေတြ နားထဲ၀င္သြားရင္ေတာ့ အခက္ဘဲဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကိုေတာ့ စပ္စု “အမွတ္မဲ့”သြားပါျပီ။ အဲ့ဒီေလာက္ေကာင္ေတြကို လက္နဲ႔သပ္ခ်လိုက္ရာမွာ ေဒါသ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားစြာ ပါသြားမယ္ထင္ပါတယ္။ လူမဆန္တဲ့ ဒီႏွိပ္စက္ပံုစံသြင္းမႈေအာက္မွာ စပ္စုတေယာက္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အလဲလဲအျပိဳျပိဳပါဘဲ။ “ဒို႔အေရး ဒို႕အေရး”လို႔ အျမဲေအာ္ေနတဲ့ စိုးျမင့္ ကလြဲလို႔ လက္ပါးေတြ အ႐ူးေတြေတာင္ တက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔ မေက်နပ္ေၾကာင္း ထုတ္ေျပာၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တရား႐ႈမွတ္မႈ ယာယီရပ္ဆိုင္းလိုက္ရတဲ့ စပ္စုတေယာက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈလမ္းကို ေရြးရပါျပီ။ ေနာက္ေန႔မနက္ ေထာင္ပိုင္ (Round) လွည့္အစစ္မွာ အဲ့ဒီ ““မစင္ေတြ ဆီးရည္ေတြ ေလာက္ေတြ ေရာေမႊျပီး သၾကၤန္ေရပက္မယ္”” လို႔ၾကိဳတင္ေၾကျငာထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္မွာေတာ့ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ဂန္ဖလားကို ျမင္သာေအာင္ တံခါးေပါက္၀ မွာခ်ထားလိုက္ပါတယ္။ ေျမနီမႈန္႔ခင္းတဲ့လမ္းအတိုင္း ဖိုင္ဖါတုတ္ကိုင္ ေရွ႔ေတာ္ေျပးလံုျခံဳေရးတပ္ေတြနဲ႔ ေထာင္ပိုင္ၾကီး၊ ေထာင္ပိုင္ေလး၊ ေထာင္မွဴးၾကီး ေထာင္ဆရာ၀န္နဲ႔ ေထာင္မွဴးေတြပါတဲ့ ေရပက္ခံအဖြဲ႔ ကို ေစါင့္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ၾကြေတာ္မမူၾကပါဘူး။ ဒါနဲ႔ တရား႐ႈမွတ္ အေလ့အက်င့္ရထားတဲ့ စပ္စု၊ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္၊ မ်က္စိမွိတ္မ်က္လႊာခ်ျပီး တရား႐ႈမွတ္ေနမိပါတယ္။ လက္ေပၚတက္လာတဲ့ ေလာက္ေတြကိုလဲ မ်က္စိဖြင့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ဆက္မတက္ႏိုင္ေအာင္ လက္နဲသပ္သပ္ခ်ရင္း တရားသာမွတ္ေနမိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ေရွ႔ေတာ္ေျပးေတြ ၁,၂,၃,၄- ၁,၂,၃,၄နဲ႔ညာသံေပးခ်ီတက္လာသံ ၾကားရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ စပ္စုရဲ႔ တရား႐ႈမွတ္မႈအရွိန္လဲ အေတာ္ကေလးရ,စျပဳပါျပီ။ ေလာက္တက္မစင္ရည္ေတြနဲ႔ ပက္ခ်င္တဲ့စိတ္လဲ မရွိေတာ့ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ဘာသံမွ ဆက္မၾကားရေတာ့ဘဲ တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ တရား႐ႈမွတ္ရ ပိုမိုျပတ္သားတတ္တာ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူတို႔ ပိုသေဘာေပါက္မယ္ထင္ပါတယ္။ စပ္စုစိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ျငိမ္ေနပါျပီ။ မလြင့္ပါးေတာ့ပါဘူး၊ လႊင့္ရင္လဲ လႊင့္တာသိေနႏိုင္ပါျပီ။ ၁၀-မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ေထာင္ပိုင္ၾကီးအဖြဲ႔ရဲ႕ အသံေတြ စ,ၾကားလာရပါတယ္။ တခန္းျပီးတခန္းေမးျမန္းသံေတြကို စပ္စုၾကားေန မွတ္ေနမိပါတယ္။ စပ္စုအခန္းအလွည့္ကိုေရာက္ေတာ့ စပ္စုကလဲ ကိုယ့္တရားကိုယ္မွတ္ေနမိပါတယ္။ မ်က္လံုးဖြင့္မၾကည္ပါ။ ေထာင္ပံုစံ မထိုင္ဘဲ တင္ပလႅင္ေခြတရားထိုင္ ထိုင္ေနတာပါ။ လက္အေနအထားကလဲ ဒူးေပၚလက္သီးဆုပ္တင္ ေထာင္ပံုစံ အေနအထားမဟုတ္ဘဲ တရားထိုင္တဲ့ ဘယ္လက္ေပၚ ညာလက္ ပက္လက္ထပ္ရက္ အေနအထားပါ။ ေခါင္းကိုလဲ ေထာင္ပံုစံ ၄၅-ဒီဂရီ မငံု႔ဘဲ မတ္မတ္ေထာင္ေထာင္ ၉၀-ဒီဂရီပါ။ ေထာင္ပိုင္အလွည့္မွာ ဒီလိုထိုင္တာဟာ ေထာင္စည္းကမ္းေဖါက္ဖ်က္မႈတဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မၾကာခဏ အေရးယူခံရေလ့ရွိပါတယ္။

သူတို႔တေတြ အနံ႔တေဟာင္းေဟာင္းထေနတဲ့ မစင္ေလာက္တက္ရည္အျပည့္ ဂန္ဖလားရယ္၊ ေလာက္ေတြရယ္၊ တရားထိုင္ေနတဲ့ စပ္စုရယ္ကို အၾကာၾကီးေလ့လာေနၾကပံု ရပါတယ္။ တီးတိုးေျပာဆိုတုိင္ပင္သံေတြလဲ မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ပါ။ ေနာက္မွ “ ျဖဴ၀င္း၊ လိမ္လိမ္မာမာေန- မိလႅာခ်ခြင့္ေပးမယ္” ဆိုတဲ့ ေထာင္ပိုင္ၾကီး အသံကိုၾကားရပါတယ္။ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားလံုးခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ၾကည့္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တေယာက္မွ အနားမကပ္ၾကပါ။ ယူနီေဖါင္းအျပည့္နဲ႔ ႐ႈိးစမိုးေတြ မစင္ေလာက္တက္ရည္ နံေစာ္ေစာ္ကိုေတာ့ ေၾကာက္ၾကပံုရပါတယ္။ ၾကိဳတင္ေတြးထားတဲ့အတိုင္း “မင္းတို႔လူမဆန္တဲ့ေကာင္ေတြဘဲ” လို႔ျပန္ေျပာမယ္ စိတ္ထဲက ျဖစ္လိုက္ေသးေပမဲ့ ေထာင္ဆရာ၀န္ရဲ႕ မ်က္စိ တဖက္မွိတ္ျပလိုက္တာကိုေတြ႔လိုက္ေတာ့ ဘာမွျပန္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ မ်က္စိျပန္မွိတ္ မ်က္လႊာျပန္ခ်ျပီး တရားမွတ္ျမဲ မွတ္ေနလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ တနာရီေလာက္အၾကာ၊ ေထာင္ပိုင္ အလွည့္အျပီးမွာေတာ့ စပ္စုေရခ်ိဳးခြင့္ မိလႅာခ်ခြင့္ ျပန္ရပါတယ္။ ေျခက်ဥ္းနဲ႔ေဒါက္ကိုေတာ့ ျဖဳတ္မေပးၾကပါဘူး။



ေထာင္၀င္စာပိတ္ခံထားရတဲ့ အဲ့ဒီ ၃-လအတြင္းမွာေတာ့ စပ္စု ေတာ္ေတာ္ေလး အပိုးက်ိဳးသြားပါတယ္။ အေဆာင္မွာေနရစဥ္ ဦးေန၀င္းအမ်ိဳးလို႔ ဆိုတဲ့ ေပါင္းတလည္က ေထာင္က်အဘိုးၾကီးတဦးက ေနလည္၁၂-နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဥပုသ္သည္စပ္စုဆီ သၾကားလာေတာင္းလို႔ ေဒါသထြက္မိတာကို ကိုယ္တိုင္ ေထာင္၀င္စာပိတ္ခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာင္တရ, ရပါျပီ။ ေထာင္ပံုစံ စပါးလံုး, ေက်ာက္ခဲ ေရာရာ မာဆတ္ဆတ္ထမင္းနဲ႔ တီေကာင္၊ ျမက္ နဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း အရြက္ေပါင္းစံု ပစၥည္းေပါင္းစံုပါ အဆစ္ပါလာတတ္တဲ့ တာတေပါဟင္း၊ ပဲဟင္း အရည္ၾကဲေတြကိုလဲ ဇြတ္မွိတ္မ်ိဳခ်ႏိုင္ရဲတဲ့သတ္ၱိေတြ စပ္စုမွာရွိေနပါျပီ။ ဘယ္လိုမွ ဇြတ္မွိတ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ေသာက္ေရေအးတခြက္ကိုလဲ ဟင္းခ်ိဳပူပူအမွတ္နဲ႔ စပ္စုထမင္းစားတတ္ခဲ့ပါျပီ။ အဲ့ဒီတံုးက အႏူေရာဂါသည္ တက္ပု စပ္စုကို သနားလို႔ဆိုျပီး မွ်ားျပီးခ်က္ေကၽြးဘူးတဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ငါးဟင္းအရသာကိုလည္း အခုထိ မၾကာမၾကာ အမွတ္ရမိေနဆဲပါ။

အျပစ္ဒဏ္ ၃-လျပည့္ေတာ့ စပ္စု ေထာင္၀င္စာျပန္ေတြ႔ခြင့္ရပါတယ္။ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ အခန္းနံပါတ္၂-( စိုးျမင့္နဲ႔ကပ္လ်က္အခန္း) မွာဘဲ ေျပာင္းေနရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခန္းဟာ စပ္စုအတြက္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရေတြ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဓမၼကဗ်ာေပါင္း ၇၀-ေက်ာ္ ၈၀-အဲ့ဒီအခန္းမွာ ႏႈတ္နဲ႔စပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၀ိပႆနာဆိုင္ရာ ျဖစ္တဲ့ “ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ စၾက္၀ဠာတခုလံုးဆိုင္ရာ ႐ုပ္,နာမ္,နိဗၺာန္ သီအိုရီ” ကဗ်ာရွည္ၾကီးကိုလည္း အဲ့ဒီအခန္းမွာဘဲ စပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ေဘာပင္တေခ်ာင္းရေတာ့ အကႌ်အျဖဴကို ေျပာင္းျပန္လွန္ျပီး မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မွတ္မိသမွ် ဒီကဗ်ာေတြကို စုေပါင္းျပီး မၾကာခင္မွာ “မြန္ျမတ္ရတနာ ဓမၼကဗ်ာမ်ား” စာအုပ္ Online က ဓမၼဒါန ျဖန္႔ခ်ိပါမယ္။

အဲ့ဒီအခန္းမွာဘဲ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေတာင္စြန္းဆရာေတာ္ၾကီး ဧတဒဂ္ရွင္ပညာေဇာတ ရဲ႔ ဗုဒၶဓမၼျပႆနာမ်ား စာအုပ္အပါအ၀င္ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ပရိတ္ၾကီး ၁၁-သုတ္၊ ဓမၼစၾက္ာ၊ အနတၱလကၡဏသုတ္အပါအ၀င္၊ ပါဠိ ျမန္မာ အဂၤလိပ္ စာေပါင္းမ်ားစြာ ဖတ္႐ႈ႕ေလ့လာခြင့္ရယံုမက အလြတ္က်က္မွတ္ျပန္အံႏိုင္သည္အထိ စပ္စု “ကိုယ့္လူ႔အခြင့္အေရးကို ကိုယ္တိုင္ရယူ” ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီတံုးက ကူညီခဲ့သူ အေပါင္းကိုလည္း တသက္တာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားအျဖစ္ စပ္စု ဒီေဆာင္းပါးကေန ေမတၱာပို႔သပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ “ကိုယ့္ေခါင္းထဲမွာရွိတာမွ ကိုယ့္စာ” ဆိုျပီး မဂၤလာဗ်ဴဟာ ပိဋက ၃-ပံု ပေဒသာ ဆရာျဖစ္သင္တန္း ၆-ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ တက္ေရာက္ဆည္းပူးခဲ့စဥ္မွာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဖ်ာပံုတိုက္သစ္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ဆံုးမမႈ အနႏၲေက်းဇူးေတာ္ပါဘဲ။ “က်က္အံၾကံၾကည့္” ခဲ့လို႔ ေခါင္းထဲမွာ အျမဲရွိေနတဲ့တရားဓမၼက အခုလို လိုသလိုစာဖတ္ခြင့္မရွိတဲ့ စပ္စုကို ဘယ္လိုေန ဘယ္လိုေျပာ ဘာကိုလုပ္ လို႔ အျမဲညႊန္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာ ေက်းဇူးေတြနဲ႔ စပ္စုတေယာက္ ေထာင္ေတြထဲမွာ ေထာင္သင့္တာေထာင္၊ က်သင့္တာက်ႏိုင္ခဲ့တာပါ။

ေနာက္ထူးျခားမႈတခုကေတာ့ ႏွစ္ ၂၀၀-ျပကၡဒိန္ပါဘဲ။ ေထာင္ေတြထဲက တိုက္ေတြထဲ တိုက္ပိတ္ေနရသူေတြဟာ နံရံေတြေပၚမွာ ဟိုေရးဒီျခစ္ လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ တပါးသူေရးထားတာေတြလဲ အလြတ္ရသည္အထိ အၾကိမ္ၾကိမ္ဖတ္ၾကတာပါဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ စာဖတ္ခြင့္ပိတ္ပင္မႈကိုဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္ၾကတာပါ။ ဆင္ၾကီးကို သဲတပြင့္နဲ႔ ပစ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ တခါတခါ ဒီသဲတပြင့္က ဆင္ၾကီးရဲ႕ မ်က္လံုးထဲ၀င္သြားရင္ ဆင္ၾကီးျပာျပာသလဲ ေယာက္ယက္ခတ္သြားတတ္ျမဲပါ။ စပ္စု အခုေနရတဲ့ တိုက္ခန္းနံရံမွာ အရင္ေနသြားသူ တေယာက္ေယာက္က ျပကၡဒိန္ေလးတခု မီးေသြးခဲနဲ႕ မွိန္မွိန္ေရးထားခဲ႔ပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးသားသား ျပကၡဒိန္ပါ။ ဘာဆန္႕က်င္မႈ ဘာလွ်ိဳ႕၀ွက္မႈ မွ မပါ ပါဘူး။ ဒါကိုတေန႔မွာ ၀န္ထမ္းတဦးက ေတြ႕သြားျပီး ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ထံုးျဖဴျဖဴ ကြက္သုတ္ျပီး လာဖ်က္သြားပါတယ္။ စပ္စုစိတ္ထဲမွာေတာ့ မၾကည္လင္ပါဘူး။ မေက်ညက္ပါဘူး။

တေန႔မွာေတာ့ ငယ္စဥ္က က်က္ထားတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ထဲက မွတ္မိသမွ် စာသားေလးေတြ ျပန္ဆိုၾကည့္မိပါတယ္။ “မွတ္စရာ ေနာင္လာမ်ား၊ ေထာင္ရာအား ခ်န္ပါ။ ေဆာင္ကာထား က်န္ႏွစ္ျဖာကို၊ မွန္မကြာ ၄-ခုနဲ႔စား၊ -----၊ သိလိုရက္ျဖည့္စြက္ကာရယ္၊ စားသတၱာ ဆပြားလို႔၊-----၊ ရက္ထပ္ႏွစ္သိလိုပါရင္၊----။” အကုန္မမွတ္မိေတာ့ေပမဲ့ ခုႏွစ္, လ, ရက္ ကေန ေန႔ကိုတြက္ယူႏိုင္တဲ့ ျပက္ၡဒိန္ ကဗ်ာေလးပါ။ ဒီကဗ်ာေလးကို အေျခခံျပီး “တက္ပု” ေကာက္ရလာတဲ့ ေရွးေခတ္ေက်ာက္တံၾကီး တေခ်ာင္းနဲ႔ ၾကမ္းျပင္မွာ ျပကၡဒိန္ ေဖၚျမဴလာ တြက္ထုတ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔ “ေဖဖ၀ါရီ ၁၃-မွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ၊ ၁၉၁၅-ေရွ႕ေန ဦးဖါသား၊” စေနေန႕ရယ္။ ၁၉၄၇-ဇူလိုင္၁၉ရက္ စေနေန႕ရယ္။ စပ္စုရဲ႕ေမြးေန႕ ၁၉၅၂ စက္တင္ဘာလ ၁၃-ရက္၊ စေနေန႕ရယ္။ စပ္စုရဲ႕ သားသမီး ၃-ေယာက္ ေမြးေန႕ေတြရယ္ ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့ ျပကၡဒိန္ ေဖၚျမဴလာ တခုရပါတယ္။ ေတြ႕သမွ် ေမြးသကၠရာဇ္ေမးျပီး တြက္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ အေျဖမွန္ အျမဲရေနေရာ။ ဒါကိုၾကမ္းျပင္ေပၚမွာဘဲ ဒီဇိုင္းဆြဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဘီစကြပ္မံု႕ထုတ္ ေအာက္ခံကဒ္ျပားတခုမွာ ေရးျခစ္ျဖတ္ေတာက္ ေဖါက္ထုတ္ေလ်ာ္တိုက္ စမ္းသပ္ၾကည့္ေတာ့ AD ၁၉၀၀ ကေန AD ၂၀၀၀ အထိၾကည့္လို႔ရတဲ့ အိတ္ေဆာင္ ႏွစ္ ၁၀၀-ျပကၡဒိန္ေလးတခုျဖစ္လာပါတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ဒီဇိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး လွ်ိဳ႕၀ွက္ၾကံစည္ေရးဆြဲပံုစံထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ကလြတ္ က်ဴရွင္လုပ္ငန္းျပန္လုပ္၊ ၁၀-တန္း English စာမွာ Calendar ဆိုတာျပ႒ာန္း ေတာ့ ႏွစ္၁၀၀ ကေန ႏွစ္ ၂၀၀ ျပကၡဒိန္ ျဖစ္လာပါတယ္။ စပ္စုရဲ႕ ၄-လက္မခြဲ x ၃-လက္မ ကဒ္ျပား ၂ခ်ပ္သာ ပါတဲ့ ႏွစ္ ၂၀၀-ျပကၡဒိန္ သင္ေထာက္ကူဟာ အဲ့ဒီလို သာယာ၀တီေထာင္ အင္းစိန္ေထာင္ ကေန စတင္ေပါက္ဖြားခဲ့တာပါ။

ျမန္မာျပည္အႏွံ႕ ျဖန္ခ်ိႏိုင္ခဲ့ျပီး အခု အိႏ္ၵိယကတဆင့္ ကမၻာကိုျဖန္႕ဘို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အဆိုအမိန္႕ အပါအ၀င္ ကမၻာ့ျပည္သူအားလံုး အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ အခ်ိန္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သိပိုင္ခြင့္။ ျပက္ၡဒိန္လူ႕အခြင့္ေရးလႈပ္ရွားမႈတခုပါ။ စပ္စုအေနနဲ႕ေတာ့ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႕အထိမ္းအမွတ္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ တည္ေထာင္ဘို႔ ရန္ပံုေငြရွာရာမွာ ဒီျပကၡဒိန္ေလးေတြ ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ိေနပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင့္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈ ရန္ပံုေငြရႏိုင္ဘို႔ ဒီႏွစ္၂၀၀-ျပကၡဒိန္ေလးေတြကို အသံုးျပဳခ်င္တယ္ဆိုရင္ လိုအပ္တဲ့ ဒီဇိုင္းလုပ္အားဒါနကူညီဖို႕အစဥ္သင့္ပါဘဲ။ uphyuwin@yahoo.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းရာနဲ႕ ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီး သံုးႏိုင္တဲ့ ျပကၡဒိန္ဒီဇိုင္းတမ်ိဳး ကမၻာ့ျပည္သူေတြကို ေပးအပ္ႏိုင္ေအာင္ ျပကၡဒိန္လူ႕အခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္ခဲ့တဲ့ သာယာ၀တီေထာင္ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႕ န၀တ, နအဖ တို႕ကိုလဲ စပ္စုက ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဒီေဆာင္းပါးက တဆင့္ အသိေပးပါရေစ။

ဒီလိုနဲ႔ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႕အ႐ူးတိုက္မွာ စာအုပ္ေတြဖတ္၊ ကဗ်ာေတြေရး တီထြင္မႈေတြလုပ္ေနတဲ့ စပ္စုတေယာက္ ေထာင္တြင္းေဖါက္ခြဲမႈတခုျပဳလုပ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ။ အလုပ္မလုပ္ေရး အစာငတ္ခံဆႏၵျပၾကရာမွာ စပ္စုကို ညစာမစားလို႔ စာရင္းထည့္ထားပံုရပါတယ္။ ေထာင္မွာလုပ္တဲ့ (Strike) မွန္သမွ် ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက အထက္ကို အစီရင္ခံရေလ့ရွိေတာ့ ၁၀-ပါးသီလ ဥပုသ္သည္ စပ္စုက ႐ူးလဲ႐ူးမသြား၊ သပိတ္လဲ မလွန္ေသးနဲ႔ သူတို႔အတြက္ ကိုးလိုးကန္႕လန္႔ၾကာရွည္ျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။ “ေရာင္ခ်င္ေယာင္ဆူး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္” လူလည္က်ေနတာဘဲဆိုျပီးမေက်မနပ္ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ တေန႔မွာ တရားစာအုပ္တအုပ္ တိုက္ခန္းတြင္းမွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဖတ္ေနတံုး ေထာင္မွဴးၾကီးက စာအုပ္ကို လာသိမ္းသြားပါတယ္။ ေထာင္ဆရာ၀န္ေတြအပါအ၀င္ ပတ္သက္သူမွန္သမွ်ကိုလဲ ၾကိမ္းေမာင္းျပီးအေရးယူမယ္လဲ လုပ္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ စပ္စု ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲျပီး ပလတ္စတစ္ဗူးထဲကို ထန္းလ်က္ရယ္၊ ဆပ္ျပာရယ္၊ သၾကားရယ္ အခ်ိဳမႈန္႕ရယ္ထည့္၊ တစံုတရာလုပ္ျပီး တိုက္နံရံကို ေဖါက္ခြဲလိုက္ပါတယ္။

မၾကာခင္မွာဘဲ ၂-ေပ ပတ္လည္အေပါက္ၾကီးျဖစ္ျပီး အုတ္က်ိဳးအုတ္ပဲ႔ေတြ၊ ေထာင္၀င္စာ အစားအစာေတြ ျပန္႔ၾကဲေနတဲ့ စပ္စုအခန္းကို ေထာင္ပိုင္ၾကီး၊ ေထာင္မွဴးၾကီး၊ ေထာင္မွဴးေတြနဲ႔ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြ အေျပးအလႊားေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။ “ေထာင္ေဖါက္ ေထာင္ေျပး” အေရးေပၚ သံေခ်ာင္းေခါက္ အခ်က္ေပးသံေၾကာင့္ လက္နက္ကိုယ္စီနဲ႔ ေရာက္လာၾကတာပါ။ စပ္စုလက္ထဲမွာလဲ ပလတ္စတစ္ဗူး တဘူးနဲ႔ သူတို႔ေရွ႕မွာဘဲ ဗူးထဲကို ထန္းလွ်က္ခဲေတြ ဆပ္ျပာခဲေတြ ထည့္ျပ၊ ဗူးကိုလံုေအာင္ပိတ္ျပီး အဆက္မျပတ္လႈပ္ျပေနလိုက္ပါတယ္။ “အေအးေဖါက္နည္းနဲ႔ ေဖါက္ခြဲတာ၊ ငါက ဖုန္းေမာ္လို ဓါတုအင္ဂ်င္နီယာ ကြ၊ ငါနဲ႔အတူ ေသခ်င္တဲ့အေကာင္ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး၀င္ခဲ့ေလကြာ” လို႔ေျပာျပီး ခပ္တည္တည္လုပ္ေနလိုက္ပါတယ္။ အေတာ္ၾကီးၾကာမွ ေထာင္ပိုင္ၾကီးေရွ႕ကိုတိုးလာျပီး “ျဖဴ၀င္း မင္းဘာမေက်နပ္တာလဲ၊ ဒီမွာ အကုန္လံုး က်ိဳးပဲ့ကုန္ျပီ၊ အခန္းအျပင္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး တို႔ညႇိႏႈိင္းရေအာင္ကြာ” လို႔ဆိုလာပါတယ္။

စပ္စု စိတ္ထဲမွာ မယံုၾကည္ေပမဲ့ မၾကာခင္ သူတို႔ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး ငါ့ကို အျပတ္ရွင္းေတာ့မွာဘဲ မထူးပါဘူးဆိုျပီး အခန္းျပင္ထြက္ဘို႔ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ လက္ထဲမွာေတာ့ ပလတ္စတစ္ဗူးကို လႈပ္လ်က္ပါဘဲ။ ဆရာစံအခန္း (ေတာင္သူလယ္သမားအေရးေတာ္ပံု ေခါင္းေဆာင္ ဂဠဳန္ဆရာစံ ေနခဲ့ရတဲ့အခန္း၊ ဆရာစံပံုတူ ပန္းခ်ီကားၾကီးရွိေသးေပမဲ့ ဓါတ္ဆီပီပါပံုးေတြ၊ တိုလီမိုလီ ပစၥည္းေတြနဲ႔ စတိုခန္းလုပ္ထားသည္။) ကိုလွမ္းျမင္ရတဲ့ နားေရာက္ေတာ့ စပ္စုလက္ထဲက ပလတ္စတစ္ဗူး ေခ်ာ္ျပီး မေတာ္တဆက်မလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ “အမယ္ေလးဗ်” လို႔ စပ္စု အသံေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ေတာ့မလိုလို ေအာ္လိုက္ေတာ့ အနားမွာျခံလိုက္လာတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြလဲ လန္႔ျပီးေျပးၾကပါတယ္။ ရီခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေအာင့္ျပီး နံေဘးကို အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ မဲ့ျပံဳးျပံဳးေနတဲ့ ေထာင္မွဴးၾကီး။ ဘီယာဗိုက္ၾကီးေရွ႔ထြက္လို႔။ ဒီျဖစ္ပ်က္ပံုေတြကိုခပ္ေ၀းေ၀းတိုက္ခန္းေတြကေနေလ့လာျပီး စပ္စုကို လက္ျပအားေပးသူေတြကေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္က ၈-၄ လံုးေခါင္းေဆာင္ေတြပါဘဲ။ အဲ့ဒီတံုးက သူတို႔လဲေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေပ ၂၀-ပတ္လည္ အခန္းတခုထဲေရာက္၊ ပံုစံထိုင္ဘို႔ျငင္းဆိုတဲ့ စပ္စုတေယာက္ထဲကို ဖိုင္ဖါဒုတ္ေတြနဲ႔ ယူနီေဖါင္း၀တ္ ၀န္ထမ္း ၂၀-၃၀ က၀ိုင္း႐ိုက္ၾကေတာ့တာဘဲ။ တေယာက္က စပ္စုမ်က္မွန္ကို အရင္ခၽြတ္၊ က်န္တေယာက္က ထန္းလ်က္ဗူးကို အရင္လွမ္းလုလိုက္ေသးတယ္လို႔လဲ သူတို႔ျပန္ေျပာျပၾကပါတယ္။ အလြယ္တကူ အ႐ႈံးေပးလိမ့္မယ္ ထင္ထားၾကေပမဲ့ စပ္စုက ျပန္ခုခံတာရယ္၊ အခန္းကက်ဥ္း လူကမ်ား ေနတာရယ္၊ “ေခါင္းကိုမ႐ိုက္နဲ႔ ေခါင္းကိုမ႐ိုက္နဲ႔” လို႔ ေထာင္မွဴးၾကီးက ဟန္႔ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ဒီ႐ိုက္ပြဲဟာ မၾကာသင့္ဘဲ ၾကာသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဖူးေယာင္ကြဲျပဲ လဲေနတဲ့ စပ္စုကို စစ္ဖိနပ္ေတြနဲ႔ တက္နင္း လက္ထိပ္ကို လက္ေနာက္ျပန္ ခတ္ျပီး ဆရာစံ ေတာ္လွန္ေရးတံုးက ၾကိဳးအေပးခံ ဂဠဳန္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေနခဲ့ရဘူးတဲ့ အသံုးမျပဳဘဲ ပစ္ထားတဲ့ ဆရာစံအခန္းေဘး ကပ္ရက္ အခန္းကိုေခၚသြားၾကပါတယ္။ ဖူးေယာင္ေနျပီျဖစ္တဲ့မ်က္စိက ဆရာစံပံုတူ ပန္းခ်ီကားၾကီးကို အနီးကပ္ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ “တန္တယ္ကြာ” လို႔ အသံထြက္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို အဲ့ဒီ ဆရာစံအခန္းကို ဓါတ္ဆီသိုေလွာင္ခန္း လုပ္ထားလို႔ ဘယ္အက်ဥ္းသားမွ အနားကပ္ခြင့္ မရလို႕ပါဘဲ။ ေထာင္၀င္စာေတြ႔တိုင္း အေ၀းကသာလွမ္းျမင္ရျပီး အနီးကပ္ေလ့လာခ်င္စိတ္ေတြ စပ္စုေပၚခဲ့ဘူးလို႔ပါ။

ေထာင္ဆရာ၀န္က ဒဏ္ရာေတြကိုလာစစ္ေဆး၊ မွတ္တမ္းတင္၊ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးနဲ႔ အိပ္ေဆးကိုသာထိုးေပးအျပီးမွာေတာ့ စပ္စု သတိရတခ်က္ မရတခ်က္ပါ။ ေနာက္ဆံုးမွတ္မိလိုက္တာေတာ့ ဖံုလက္ေလးသစ္ထူတဲ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္လဲ ပါးတဖက္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအပ္ရင္း အသက္တခါ႐ႈသြင္းလိုက္တိုင္း ဖံုတန္းၾကီး ႏွာေခါင္းထဲ၀င္သြားတာ၊ ျပန္႐ႈထုတ္လိုက္တိုင္း ဖံုတန္းၾကီး ႏွာေခါင္းထဲက ျပန္ထြက္သြားတာကိုပါဘဲ။ ၂၄-နာရီေက်ာ္ ေမ့ေမ်ာအိပ္ေပ်ာ္ေနရာက ေနာက္တေန႔ညေန စပ္စု သတိရႏိုးလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေထာင္ဆရာ၀န္က ဒဏ္ရာေတြ အဖူးအေယာင္ေတြကို ထပ္ျပီးစစ္ပါတယ္။ ထမင္စားဘို႔ ပဲဟင္း ၀က္သားတတံုးနဲ႔ ထမင္းတပန္းကန္ ထိုးေပးေပမဲ့ စပ္စုျငင္းလိုက္ေတာ့ သူတို႔အံ့ၾသသြားၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မလြတ္မခ်င္း၊ ကိုယ္တိုင္ မလြတ္မခ်င္း ၁၀-ပါးသီလနဲ႕ ဥပုသ္ေစါင့္မယ္ဆိုတဲ့ “ဥပုသ္ Strike” ကို စပ္စု မလွန္ေသးပါဘူး။ သတိရဆဲပါ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေသေအာင္႐ိုက္ျပီးမွ ၀က္သားတတံုးနဲ႔ လူတေယာက္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ကို ေျပာင္းခိုင္းဘို႔ ၾကိဳးစားတာ အံ့ၾသစရာပါဘဲ။

အဲ့ဒီညေနမွာဘဲ ေပ ၄၀-ပတ္လည္အခန္းက်ယ္ၾကီးတခုထဲ ေျပာင္းထားပါတယ္။ ေထာင္က် ရဲမွဴးတဦး၊ ရဲတပ္သားတဦး နဲ႔ စပ္စု၊ ေပါင္း၃- ဦးထဲေနရပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္ ေထာင္က်အရာရွိၾကီးေတြနဲ႔ ပုဒ္မ၅-A Class ေတြထားတဲ့ အခန္းလို႔ သိရပါတယ္။ ေက်ာက္ျပားနီနီေတြနဲ႔ မီးဖိုခန္း၊ အိမ္သာ၊ ေရခ်ိဳးခန္းေတြပါ ပါတဲ့အခန္းပါ။ စပ္စုကိုေျခခ်ဥ္းခတ္၊ ေဒါက္ခတ္၊ ေထာင္၀င္စာပိတ္ထားျပီး ေနာက္မႈထပ္တိုးမယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေနာက္ ၁၀-ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေထာင္၀င္စာလာေတြ႔တဲ့ စပ္စုရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ““ခင္ကန္႕လန္႕”” ( စပ္စုရဲ႕ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာေရာ၊ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အခ်ိဳးမက်မႈေတြမွာပါ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ထစ္ကနဲဆို ျဗစ္ကနဲ ကန္႕လန္႕လုပ္တတ္၊ ရန္ေတြ႕တတ္တဲ့ ပိုးကရင္ ရာႏႈန္းျပည့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ သူပါ။) သာယာ၀တီေထာင္ကို ကေလး ၂-ေယာက္နဲ႕ ေရာက္ေနျပီဆိုတာ စပ္စုဆီ သတင္းေရာက္လာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကီး အခ်ိန္ေႏွာင္းေတာ့ ေထာင္မွဴးတေယာက္လာေခၚတာနဲ႕ ေထာင္ပိုင္ၾကီးအခန္းကို လိုက္သြားရပါတယ္။ လိမ္လိမ္မာမာေန ေထာင္၀င္စာေတြ႔ခြင့္ေပးမယ္ ဆိုျပီး မိုးခ်ဳပ္တန္းပိတ္ခါနီးမွာ ေထာင္၀င္စာေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ ေထာင္ကလြတ္လို႔ အဲ့ဒီကိစၥ ျပန္ေျပာၾကေတာ့ စပ္စုဇနီးသည္ ခင္ကန္႔လန္႔ က “စပ္စုေသျပီ၊ ႐ူးျပီးဆိုလို႔ ေထာင္ပိုင္ၾကီးဆီ တက္ေတြ႔ေၾကာင္း၊ မေသေသးဘူးဆိုရင္ ေသခ်ာသြားေအာင္ အနည္းဆံုး အေပါက္ေသးေသးတေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ခြင့္ျပဳဘို႕ေတာင္းဆိုေၾကာင္း၊ စပ္စုမွာ အျပစ္ရွိလို႔ ေထာင္၀င္စာေတြ႔ခြင့္မေပးဘူးဆိုေပမဲ့ သူနဲ႔ကေလး၂-ေယာက္မွာ အျပစ္မရွိလို႔၊ ေထာင္ကၾကိဳတင္ အေၾကာင္းမၾကားလို႔ ေတြ႕ခြင့္မရရင္ မျပန္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီး ဆႏၵျပေနခဲ့ေၾကာင္း၊ ႏို႔စို႔သမီးငယ္ကို ႏို႔လွန္တိုက္ရင္း ကန္႔လန္႕လုပ္ေတာင္းဆိုေနလို႔ ေနာက္ဆံုးတန္းပိတ္ခါနီးမွ ေထာင္ပိုင္ၾကီးက ကိုျဖဴ၀င္းကို ေျဖာင္းျဖေပးရင္ ေတြ႔ခြင့္ျပဳမယ္ ဆိုတာနဲ႔ ထူးထူးျခားျခားေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း” ရွင္းျပပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕စပ္စု လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ အခန္းနံပါတ္ ၂-ကိုျပန္ေရာက္။ နဂိုလ္လိုဘဲ ေျခက်ဥ္းတန္းလန္း၊ ေဒါက္တန္းလန္း၊ လနဲ႔ခ်ီ ေရခ်ိဳးမခ်လို႔ တကိုယ္လံုး ညစ္ပတ္နံေစာ္၊ ဆံပင္ေတြဂုတ္၀ဲ၊ ေခါင္းသန္း ကိုယ္သန္းေတြနဲ႔ ႏူလုလု ႐ူးလုလု စိတ္ၾကမ္းေတြ၀င္တဲ့အခါ၀င္နဲ႔ စိတၱဇေန႕နဲ႔ညမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ တေန႔မွာ ရန္ကုန္စိတၱဇေဆး႐ံု(စိတ္ေရာဂါကုေဆး႐ံု)က ပါရဂူၾကီး ၂-ေယာက္ သာယာ၀တီေထာင္ကို ေရာက္လာျပီဆိုတာသိရပါတယ္။ စပ္စုတကယ္႐ူး မ႐ူး စစ္ဘို႔လာၾကတာလို႔လဲ ေျပာၾကပါတယ္။

နံနက္ ၁၁နာရီခဲြေလာက္မွာ စိတၱဇေဆး႐ံု ပါရဂူၾကီး ၂-ေယာက္နဲ႔ အစစ္ေဆးခံဘို႔ဆိုျပီး စပ္စုကို ေခၚထုတ္သြားၾကပါတယ္။ ေရခ်ိဳးကန္ တကန္နားေရာက္ေတာ့ အ၀တ္ေလ်ာ္ဆပ္ျပာအညံ့စားတတံုးေပးျပီး ေရခ်ိဳးခိုင္းပါတယ္။ အ၀တ္ေလ်ာ္ဆပ္ျပာတံုးကို လႊတ္ပစ္လိုက္ျပီး (ေထာင္ထဲမွာ မေကာင္းတဲ့ဆပ္ျပာေတြေၾကာင့္ ယားနာေပါက္ျပီး ကထဲက ၂၀၀၉ခု အခုထိ အိမ္သာတက္ျပီးမွတပါး မည္သည့္ဆပ္ျပာမွ အသံုးမျပဳေတာ့ပါ။ ေရခ်ိဳးရင္ဆပ္ျပာ မတိုက္ေတာ့ပါ။ ေထာင္ထဲကနည္းအတိုင္း အခုခ်ိန္အထိ ေရနဲ႔သာေခ်းတြန္းပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေၾကာင္တဲ့ ဓါတုအင္ဂ်င္နီယာ လို႔ ၀န္ခံပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ မည္သည့္အက်ဥ္းသားမဆို ေရခ်ိဳးရင္ ပန္းကန္ျပားနဲ႔မဟုတ္ဘဲ ေရခ်ိဳးခြက္နဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ ကိုယ္တိုက္ဆပ္ျပာနဲ႔ ေရခ်ိဳးခြင့္မရွိသေရြ႕ ဒီလိုဘဲ ေရခ်ိဳးရင္ ဆပ္ျပာမသံုးဘို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။) ေရလဲပုဆိုးမပါလို႔ အခက္ေတြ႔ေနတံုးမွာ အေ၀းကေန ျပန္႔လြင့္လာတဲ့ သီခ်င္းသံၾကားရပါတယ္။ နားဆိုက္ေထာင္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳျပံဳးရဲ့ “ေ၀းတေျမျခားသူ”= "

ပိေတာက္ေတြေၾကြရာေျမ

"သီခ်င္းပါ။ ဒီသီခ်င္းအပါအ၀င္ သီခ်င္းေတြကို သာယာ၀တီေထာင္နား၀န္းက်င္က သၾကၤန္းနားနီးခ်ိန္ကစျပီး မိုးျဖိဳင္ျဖိဳင္က်တဲ့အထိ ေထာင္ဘက္ကို ေလာ္စပီကာ ေအာ္လံေတြလွည့္ျပီး ေထာင္ထဲကၾကားႏိုင္ေအာင္ ခဏခဏ ဖြင့္ေပးလႊင့္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။

စပ္စုတို႔ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္သားေတြ ဆိုဆိုေနၾကတာသာၾကားဘူးေပမဲ့ စပ္စုကေတာ့ တိုက္ပိတ္ အျပင္ထြက္ရခဲလို႔ ေလာ္စပီကာကလာတဲ့အသံကို တိုက္႐ိုက္ သဲသဲကြဲကြဲ တခါမွ မၾကားဘူးပါ။ အခုေရခ်ိဳးခါနီး ေ၀းေပမဲ့ သဲသဲကြဲကြဲၾကားရေတာ့ စပ္စုစိတ္ေတြ မင္တက္မိသြားရပါျပီ။ ေရခ်ိဳးပန္းကန္ျပား(ထမင္းစာတဲ့ဒန္ပန္းကန္ျပား) ကိုကိုင္ျပီး သီခ်င္းကိုဘဲ နားစိုက္ေထာင္ေနမိပါတယ္။

“ေနာင္လဲေတြ႔ႏိုင္ပါသေလ ပိေတာက္ေတြေရႊရည္လူး ဖူးပြင့္ရာေျမ ၾကည္ႏူးရည္စူး မိပါသေလ--ေ၀းတေျမျခားသူ ေမာင္ေရ-”http://www.facebook.com/#!/video/video.php?v=497295887725&oid=115106495210830&comments

သီခ်င္းတေက်ာ့ဆံုးသြားလို႔ တီးလံုးလာေနခ်ိန္မွာ ၀တ္ထားတဲ့ပုဆိုး၀တ္လ်က္နဲ႔ဘဲ ပန္းကန္ျပားနဲ႔ေရကိုလွမ္းခပ္ျပီး ၃, ၄-ခြက္ခ်ိဳးလိုက္ပါတယ္။ စိတ္အစဥ္တခုလံုးကေတာ့ အဲ့ဒီသီခ်င္းဆီမွာပါဘဲ။ “ေနာင္လဲေတြ႔ႏိုင္ပါသေလ ပိေတာက္ေတြေရႊရည္လူး ဖူးပြင့္ရာေျမ”။ မိသားစု၊ ဆရာ,မိဘ, မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ျပန္ဆံုေတြ႔ႏိုင္ဘို႔ အေရးၾကီးေၾကာင္း ေ၀းတေျမျခားသူ သီခ်င္းက စပ္စုကို ေျဖာင့္ျဖလိုက္ပါျပီ။

စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ႏူးည့ံေပ်ာ့ေျပာင္းစ ျပဳေနျပီျဖစ္တဲ့ စပ္စု၊ စိတ္ေရာဂါကု ပါရဂူၾကီး ၂-ေယာက္နဲ႔ေထာင္မွဴးၾကီးေရွ႕ အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ့ ကုလားထိုင္မွာ ၀င္ထိုင္ရပါတယ္။ အားလံုးက စပ္စုကို ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းဘဲ ႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ စပ္စုေရွ႕ စားပြဲေပၚမွာေတာ့ မံု႔မ်ိဳးစံု ၄,၅-ပန္းကန္ေတြ႔ရျပီး ေရွ႕တည့္တည့္မွာလဲ လဘက္ရည္အခ်ိဳအျပည့္တခြက္ ခ်ထားေပးပါတယ္။ သူတို႔ ၃-ေယာက္လံုးလဲ မံု႕ေတြ ပလုတ္ပေလာင္းစားျပီး လဘက္ရည္ေသာက္ ျပံဳးရႊင္ရီေမာေနၾကပါတယ္။ ပါရဂူၾကီးတေယာက္က “ကဲကဲ ကိုျဖဴ၀င္း လဘက္ရည္ေသာက္လိုက္ပါဦး၊ မံု႕လဲၾကိဳက္တာစားပါ။ ကိုျဖဴ၀င္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကူညီဘို႔လာတာပါ” လို႔ေျပာျပီး၊ လဘက္ရည္ပန္းကန္လံုးကို စပ္စုေရွ႕ထပ္တိုးေပးပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္ကလဲ မံု႕ပန္းကန္ေတြ ေရွ႕ထပ္တိုးေပးပါတယ္။ စပ္စုေလ့လာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လဘက္ရည္က ခ်ိဳက်အေရာင္ ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ အေနအထား၊ မံု႔ေတြကလဲ ပလိန္းကိတ္ေမႊးေမႊး အပါအ၀င္ ရန္ကုန္မံု႕ေတြဆိုတာ သိလိုက္ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ေတြ႔ရခဲတဲ့ မေတြ႔ႏိုင္တဲ့ အစားအေသာက္အနံ႔အသက္ အခင္းအက်င္းေတြပါ။ စပ္စုလဲ အပီ၀ါးလိုက္မွဘဲဆိုျပီး လဘက္ရည္ခြက္ကို ကိုင္းကကိုင္ ကိုယ့္ေရွ႕နားထပ္တိုး၊ ကိတ္မံု႔တံုးေသးေသးတခုကိုေကာက္ကိုင္ျပီး ပါးစပ္ထဲထည့္မယ္အလုပ္မွာ “ဟာ ကၽြန္ေတာ္ ဥပုသ္အျမဲေစါင့္တယ္၊ ၁၂နာရီေက်ာ္ျပီ” ဆိုျပီး ကိတ္မံု႔တံုးကို အတင္းျပန္ပစ္ခ်ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ လဘက္ရည္ခြက္နဲ႔ မံု႔ပန္းကန္လဲ သူတို႔ဖက္အတင္း ျပန္တိုးေပးလိုက္ပါတယ္။

ေထာင္မွးဴၾကီး မ်က္ႏွာသိသိသာသာပ်က္သြားျပီး၊ ပါရဂူၾကီး ၂-ေယာက္ကေတာ့ ျပံဳးျပီး ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႔ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ စပ္စုစိတ္ထဲမွာ “ငါ့ကိုဥပုသ္လာခ်ိဳးၾကတာကိုး” လို႔သိလိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ေမးတာေတြကို စပ္စုလဲ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ခ်ဳိခ်ိဳသာသာဘဲ ျပန္ေျဖပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေမးေတာ့ “အ႐ိုက္ခံရျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ မၾကာခဏဘဲ အၾကမ္းဖက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း၊ ေျခေတြ လက္ေတြျဖတ္ ဆႏၵျပခ်င္တဲ့အေၾကာင္း၊” အမွန္အတိုင္းျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဥပမာေပးပါ ဆိုေတာ့“ေထာင္မွဴးၾကီးရဲ႔ ဗိုက္ဆူဆူကို ၃-လက္မအရွည္ သြပ္ၾကိဳးတဖက္ခၽြန္ေလးနဲ႔ ကၽြိခနဲေနေအာင္ ထိုးခ်င္စိတ္ျဖစ္ဘူး” ေၾကာင္း၊ လက္ဟန္ပါျပျပီး ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ဒီလိုေတြ ျဖစ္ရတာလဲလို႔ေမးေတာ့ “စာမဖတ္ရလို႔ပါ” လို႔စပ္စုျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။

ခဏအၾကာ သူတို႔ ၃-ေယာက္ တီးတိုးတိုင္ပင္အျပီးမွာေတာ့ “ကိုျဖဴ၀င္းမွာ စိတ္ေရာဂါမရွိပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကုသေပးဘို႔ မလိုပါဘူး၊ စိတ္ေ၀ဒနာေတာ့ တခါတခါခံစားမႈျပင္းပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေထာင္ေဖါက္တာလို႔မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္မယ္၊ ဒါဆိုေထာင္ေဖါက္မႈအတြက္ ကိုျဖဴ၀င္းကို ေနာက္မႈစြဲစရာမလိုဘူး၊ သေဘာတူသလား” ဆိုေတာ့၊ ပုထုဇဥ္ေနာ ဥမၼတေကာ နဲ႔ အ႐ူး ၁၂-ေယာက္,ဥမၼတၱက သုတၱံ အရ သေဘာတူတယ္လို႔ စပ္စုျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ “ကိုျဖဴ၀င္း စိတ္ေ၀ဒနာျပင္းထန္လာရင္ အလြယ္တကူ ကုသႏိုင္ေအာင္ အင္းစိန္ေထာင္ ျပန္ေျပာင္းရမယ္၊ ေျပာင္းခ်င္လား”ဆိုေတာ့ “မိသားစုသြားလာရ အဆင္ေျပတာေပါ့” လို႔ တံု႔ျပန္လိုက္ပါတယ္။

ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားအေနနဲ႔ေရာ န၀တ အေနနဲ႔ပါ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားစပ္စု အေပၚ ““႐ူးေအာင္အကြက္ခ်လုပ္လိုက္တယ္””လို႔လဲ ၀န္မခံလို၊ မသိေစလို၊ ကုသမေပးလိုၾကဘဲ၊ စာမဖတ္ရလို႔ ထန္းလ်က္ဗူးနဲ႔ ေထာင္ေဖါက္တာခံလိုက္ရတယ္လို႔လဲ သိကၡာမက်လိုဟန္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အေစါင့္အၾကပ္ေတြနဲ႔ သာယာ၀တီေထာင္ကေန ရထားနဲ႔ အင္းစိန္ေထာင္ျပန္ပို႔ၾကပါတယ္။ ရထားေပၚမွာေတာ ့“ေထာင္စည္းကမ္း၊ လူ႕စည္းကမ္း၊ ဘာသာေရးစည္းကမ္း၊ ၀ိနည္းစည္းကမ္းေတြ အနက္ က်ဳပ္ကေတာ့ ၀ိနည္းစည္းကမ္းကို အေလးစားဆံုး၊ လူ႔စည္းကမ္းနဲ႔ ဘာသာေရးစည္းကမ္းေတြကိုဘဲ လိုက္နာႏိုင္မယ္ ဆိုျပီး “ေထာင္ထဲမွာေန ေထာင္စည္းကမ္း၊ စည္းကမ္းတက်ေန” လို႔ အျမဲေျပာတတ္တဲ့ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြကို ျပန္ပက္ခဲ့ပံုေတြ စိတ္အစဥ္မွာ အစီအရီျပန္ေပၚရင္း ရထားနဲ႔အတူ ဘယ္ယိမ္းညာႏြဲ႕ ေျခက်ဥ္းသံတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ စပ္စုေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။ “ငါတို႔သာယာ၀တီေထာင္ေတာ့ ေပၚတင္ၾကီးေထာင္ေဖါက္ခံရေတာ့ သိကၡာက် ပါျပီကြာ၊ မင္းကို အဲ့ဒီတံုးက တခါထဲ ႐ိုက္သတ္လိုက္ရရင္ေကာင္းမွာဘဲ ဆိုတဲ့ စပ္စုသူတို႔ကို ဘုၾကည့္ၾကည့္မိရင္ သူတို႔ကိုေတြ႔ရာနဲ႔ ျပန္႐ိုက္မွာစိုးလို႔ အေ၀းကဘဲလွမ္းေျပာတတ္တဲ့ ၀န္ထမ္းငယ္ေတြကိုလဲ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္စာနာေနမိခဲ့ပါတယ္။ “မင္းတို႔ဟာ တရား၀င္အစိုးရရဲ႔ တရား၀င္၀န္ထမ္းေတြမဟုတ္ဘူး” ဆိုတဲ့ စပ္စုရဲ႔စကားကိုေတာ့ ဒုေထာင္ပိုင္(ေထာင္ပိုင္ေလး) တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္၊ ေထာင္မွဴးၾကီး နဲ႔ ေထာင္မွဴးေတြ အေတာ္နာက်ည္းၾကမွာဘဲလို႔ စပ္စုစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရပါတယ္။

စပ္စုဘယ္သူ႕ကိုယ္မွ ဖြင့္မေျပာရဲဘဲ သာယာ၀တီေထာင္မွာ အားလံုးကို ပေဟဠိထားခဲ့တဲ့ တိုက္ခန္းနံရံ ၂-ေပပတ္လည္ေပါက္သြားတဲ့ ထန္းလ်က္၊သၾကား၊ အခ်ိဳမႈန္႔၊ဆပ္ျပာတို႔နဲ႔ အသံမျမည္ ယမ္းနံ႔မထြက္ အေအးေဖါက္ခြဲနည္းကေတာ့ ဒီလိုပါ။ သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္ အခန္းနံပါတ္ ၂-မွာ စပ္စုမေနခင္ အသက္ ၆၀-ေက်ာ္ သူ႔ကိုယ္သူ ဗကပ လက္ေဟာင္းၾကီးလို႔ေျပာတဲ့ ဦးေဆးေျခာက္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဦးေဆးေျခာက္ ဟာ ေဆးေျခာက္စြဲေနျပီး အဲ့ဒီ အခန္းနံပါတ္ ၂-နံရံမွာ ေရွးက ဗကပေတြ ေထာင္ေဖါက္ဘို႔၊ လက္နက္နဲ႔ အေရးၾကီးတာေတြဖြက္ဘို႔ နံရံကအုတ္ေတြကိုထုတ္၊ အဂၤေတျပန္ကိုင္အေသအခ်ာလုပ္ထားတဲ့ အံ၀ွက္ၾကီးတခုေတြ႔ရွိထားသူပါ။ သူက အဲ့ဒီ အံ၀ွက္ထဲမွာ ေဆးေျခာက္ေတြ ၀ွက္ထားပါတယ္။ စပ္စုနဲ႔မထင္မွတ္ဘဲ အခန္းခ်င္းလဲေရႊ႕ေပးလိုက္ရေတာ့ ဦးေဆးေျခာက္အခက္ေတြ႔သြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ စပ္စုကိုဖြင့္ေျပာလို႔ သူ႕ေဆးေျခာက္ေတြျပန္ေပးလိုက္အျပီးမွာ ဒီအခန္းထဲမွာ အံ၀ွက္ၾကီးတခုရွိတာကိုေတာ့ စပ္စုအေသအခ်ာသိရျပီေပါ့။ စပ္စုဖတ္ေနတဲ့တရားစာအုပ္ကိုသိမ္းဆည္း၊ စာအုပ္ေပးသူ၀န္ထမ္းေတြကို၊ သိရွိသူအခန္းနားခ်င္းေတြကို အေရးယူမယ္လုပ္လို႔ ေဒါသေပါက္ကြဲျပီး အဲ့ဒီအံ၀ွက္ၾကီးကိုဆြဲထုတ္၊ ၾကမ္းျပင္ေပၚကိုပစ္ေပါက္ခြဲလိုက္တာပါ။ ေနာက္မွ ၀န္ထမ္းေတြ၊ ဦးေဆးေျခာက္နဲ႔ တတိုက္ထဲအတူေနေတြကို အမႈမပတ္ေအာင္နဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ “၅-ည တေယာက္ေတာ့ သာယာ၀တီေထာင္ကပုံစံေပးလိုက္တာ႐ူးသြားျပီ” ဆိုတာျဖစ္ေစဘို႔ စပ္စု အလိုက္သင့္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။

အင္းစိန္ေထာင္ကို ဆံပင္ဂုတ္၀ဲ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မုတ္ဆိတ္ေမႊး ထူထူ ဟစ္ပီပံုစံနဲ႔ စပ္စုျပန္ေရာက္ရျပန္ပါျပီ။ သာယာ၀တီေထာင္က စပ္စုအေပၚဥေပကၡာျပဳစြာ ဆံပင္ေလးေတာင္ညႇပ္မေပးလိုက္လို႔ပါ။ “ရွင့္ကိုဘယ္လိုမွ ေဖ်ာင္းဖ်ဆံုးမလို႔မရဘူးလို႔ ေထာင္မွဴးၾကီးကေျပာတယ္၊ အင္းစိန္မွာ ဒီအခ်ိဳးမ်ိဳးဆိုမလြယ္ဘူး လို႔လဲ ေျပာတယ္။ သူက တခြန္းေျပာရင္ ရွင္က ၃,၄ခြန္းျပန္ပက္ေတာ့တာဘဲတဲ့။ သာယာ၀တီေထာင္ကေတာ့ဆလန္ဘဲတဲ့၊ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာနဲ႔တဲ့၊ ရွင္အင္းစိန္မွာေတာ့ လိမ္မာမွ ေထာင္ကလြတ္မွာေနာ္” စပ္စုရဲ႕ဇနီးသည္ သာယာ၀တီေထာင္ ေနာက္ဆံုးေထာင္၀င္စာမွာ ေျပာခဲ့တာေတြျပန္ၾကားေယာင္ရင္း “ငါ လိမ္လိမ္မာမာေနမွာပါ အင္းစိန္ရယ္” လို႔ စပ္စုစိတ္ထဲက ေျပာလိုက္မိပါတယ္။

ေနာင္ အင္းစိန္ေထာင္ရဲ့ ၄-ေဆာင္ ၃-ေဆာင္ စတဲ့အေဆာင္ေတြ၊ ေထာင္ေဆး႐ံု ၅ညခန္း၊ တြဲဖက္(သီးသန္႔ေထာင္)ေတြမွာ ပတၱနိကုစၥန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ၊ အန္ကယ္ဦးတင္ဦး အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ ဦးသာဗန္း၊ ဦး RP ေသာင္း စတဲ့ အန္ကယ္ၾကီးေတြ၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ေဌးၾကြယ္ စတဲ့ ၈-ေလးလံုး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေအာင္ထြန္း၊ ေအာင္ဒင္၊ ဘုန္းျမင့္ထြန္း စတဲ့ ဗကသေတြ၊ ၈,၉,၁၀ အကသ ေက်ာင္းသားငယ္ေတြ၊ KIA, ၀တပ္ဖြဲ႔စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ တျပဳံတေထာၾကီး ေထာင္တြင္းတကၠသိုလ္ဖြဲ႔ စာေပသင္ၾကားမႈ၊ အင္းစိန္ေထာင္ ၆-ႏိုင္ငံဗံုးၾကဲရန္ၾကံစည္မႈ၊ ေထာင္ေျမပံုမ်ားေရးဆြဲမႈ၊ မိလႅာၾကီး ဘုတ္ကိုင္ ဇြတ္ခန္႔ခံရမႈ၊ မိလႅာမခ်ေလာက္တက္,ေလာက္ကိုက္အပါအ၀င္ ေထာင္တြင္းညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကာကြယ္ ပ,ေပ်ာက္ေရးအျမင္ဖလွယ္ ၾကိဳးပမ္းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ေျချဖတ္လက္ျဖတ္ဆႏၵျပမႈ၊ စတာေတြမွာ စပ္စုပါ၀င္ပတ္သက္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရဦးမယ္ဆိုတာ အဲ့ဒီတံုးက လိမ္မာခ်င္တဲ့ စပ္စု တကယ္မသိခဲ့ပါ။

ဒီအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ေနာင္အလ်ဥ္းသင့္မွ ဆက္လက္ေရးသားပါမယ္။ အခုေရးသားခဲ့တဲ့ “သာယာ၀တီေထာင္ လက္ပါးနဲ႔အ႐ူးတိုက္” ေဆာင္းပါးဟာ အမွန္ျဖစ္ခဲ့တာကို အမွန္အတိုင္း တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ ၁၄-၁၅ႏွစ္ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္လို႔ ေရွ႕ေနာက္ျဖစ္စဥ္လြဲတာနဲ႔ အမွတ္မွားတာမ်ားလဲ အနည္းအက်ဥ္းရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ဒီလိုမၾကံဳၾကပါေစနဲ႔လို႔ဆုေတာင္းရင္း ေနာင္ ၾကံဳေတြ႔ၾကရဦးမဲ့ လူ႔အခြင့္ေရးကန္႔သတ္ခ်ိဳးေဖါက္မႈ ေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္ေရး ကာကြယ္ရယူမႈ ေတြမွာ အားလံုး သခၤန္းစာယူႏိုင္ၾကဘို႔ စပ္စု ႐ိုး႐ိုးသားသား မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အာလံုးအေပၚ စပ္စုမွားခဲ့တာေတြကို အႏူးအညြတ္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္းနဲ႔ စပ္စုအေပၚ မွားခဲ့ၾကသည္မ်ားကိုလည္း ေလးေလးနက္နက္ လံုး၀ခြင့္လႊတ္ပါေၾကာင္း အသိေပးရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ။


◙ ကိုယ္ႏႈတ္ယဥ္ေက်း၊ စိတ္ျဖဴေဖြး၊ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာ ရပါေစ ◙

                                                                လန္ေထာင္စပ္စုေလး(၂၇-၆-၂၀၀၆)